Gönderi

Sennur Sezer - Sesimi Arıyorum
Bir ses arıyorum Yeni bir şiire başlamak için Bir doğum çığlığı gibi kaçınılmaz Çocuğun ilk ağlayışınca güzel Bir ses. -Çünkü yüreklerimiz Acılarla şişip nasırlaştı- Kızgın demirlere değen ellerimiz Su toplayıp kabarır nasırlaşır Ateşe ve demire dayanır Yüreklerimiz acıyla dövüle dövüle Çelikleşti Yalnız orda ta dipte küçük bir çekirdek Gözyaşı gibi titriyor mavisiyle havanın Kız çocuklarının perçemleriyle Oğlanların afacanlığı Kaynatıveriyor o damlayı. Bir ses arıyorum Yeni bir şarkı için Çocukların ilk sözcüğü gibi umutla Sevinçle duyulacak bir ses Çünkü umutsuzluk yasaktır Don vuran ağaç sürgün verecek Kaya çatlayacak, tohum yeşerecektir Ama susmaktan sesimi yitirdim Nasırlaştı dilim. Elim ateşten korkmuyor Ülkemin bütün kadınları gibi tırnaklarım küt Ateşten sıcak bir tencereyi yanmadan alabilirim Köz basarım yüreğime Yüreğim nasırlarıyla umudu koruyor Bir küçük ışıltıyla baharı bekleyen Çekirdek ateşten korkmuyor. Bir ses arıyorum Yeni bir şiire başlamak için Gece karardıkça yaklaşır güneş Kar buğdayı besler Buz göllerde balıkları korur Ve buzda ölmez kardelenler. Bir kocayemiş gibi Diken ucunda gelen gün Güneşi bekliyorum Şiiri bitirmek için.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.