Sabahattin Ali için ne diyebilirim ki?.. İlk okuduğumda günlerce hakkında konuşmuştum.Yine konuşulur.. Kısa ama derin anlamlar içeren,insana dair tüm duyguları harekete geçiren hikayeler.Okumayan yoktur da olsun ben buraya bir iki satır yazayım düşüncelerimi.Sabahattin Ali için öykülerinde sadece insan ve hayat vardır.Samimiyet vardır.Tüm duygularınızla okursunuz. ‘Değirmen’ 3 kısımdan ve 16 hikayeden oluşan bir hikaye kitabı.Yazarın ilk yazdığı hikayelerden ‘Değirmen’ kitabın ilk hikayesi.’Kırlangıçlar’,’Kazlar’ ve ‘Bir Cinayetin Sebebi’ öyküleri favorilerim.1927 yılında yazmış yazar bu öyküleri.Zaman değişse de insan hep aynı insan diyorum. Kırlangıçlar hikayesinde kırlangıçların arasında geçen şu diyalog mesela pek manidar; “Kılığımız,kıyafetimiz düzgündür.Aklımız şu sabahtan akşama kadar avaz avaz bağıran bülbülden herhalde üstündür.Kanadımızı bir vursak en hızlı güvercinden daha çok yol alırız.Halbuki bütün kuşların en zavallısı bizmiş gibi hiç durmadan didiniyoruz.Şu budala serçe bile üç günlük ömrünü keyifle geçiriyor da,arasından uçtuğumuz ağaçları bile fark etmiyoruz.Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa,’Dünyada neler gördünüz?’ dese herhalde verecek cevap bulamayız.Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki..” Kazlar hikayesinde Dudu kadının çaresizliği canımı yaktı,Bir Cinayetin Hikayesi’nde de Hüsamettin’e çok kızdım sevdiğinin dikkatini çekmek için cinayet işliyor diye.Kitabın ilk hikayesi Değirmen’de Atmaca’nın akıllardan hiç çıkmayacak olan aşk hikayesinin sonunu bilsem de sevmek nedir? derken buldum kendimi yine.. Keyfli okumalar..

DeğirmenSabahattin Ali · Kızıl Panda · 202145.1k okunma

··

341 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ERDİNÇ