“Beni kim hatırlarsa gülümseyecektir.Şimdiye kadar olduğu gibi,bundan sonra da sevdiklerim arasında hayattan korkan,yeis içinde olanlar bulunursa,onlara elimden geldiği kadar teselli ve cesaret vereceğim,onları felaketime karşı gülmeye sevk edeceğim ve hiç kimse benim dünyada en çok gözyaşı dökenlerden,cesaret ve neşesi az olanlardan biri olduğumu tahmin etmeyecektir.”
Sayfa 5 - Ayşe Sıtkı İlhan’a Mektuptan 23 Ağustos 1933,SinopKitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.