Ne yazsam , Nasıl anlatsam eksik kalacağından o kadar eminim ki; okuyunca beni anlayacaksınız. Bin küsür değil yüzbin küsür de olsa okunur ve hiç sıkılmadan yaşanırdı zihinlerimizde yaşattığı mekânlarda. Dili ağır olmasına rağmen o kadar derin ve içine alan bir kitap ki okumak istiyorsunuz , sadece okumak istiyorsunuz... Her karakterin ayrı bir öyküsünün olması ve sadece bir konu üzerinden değil bir çok konu üzerinden giderek muhteşem eseriyle buluşturmuş bizi. Çok büyük bir eser,gerçekten büyük bir eser ! Değil bir kere kaç defa okunur bilemedim. Kitapta sadece karakterlerin hayatlarına değil,aynı zamanda insan psikolojisine,hayatın etiklerine,yazıldığı dönemin Rus aile yapısına,ilişki ağlarına,inanca daha doğrusu hayatta karşınıza çıkabilecek her tür olguya girmiş oluyorsunuz. Bunu yaparken sıkılma,daralma,kitaba ara verme nede ders alırcasına bir dil seziyorsunuz. Üstad sizi muhteşem bir yolculuğa çıkartıp yolculuk sonunda biraz hüzünlendirebilir. Sonrası sizin düşünce şeklinize,nasıl yorumlayacağınıza kalmış... Dostoyevski en sevdiğim yanını şimdi fark ettim! Kitabı yazıyor, bizlere okutuyor sonrasında ise hiçbir yere bağlamıyor ve ipin ucunu bize bırakıyor. "Artık sen buradan sonra ne yaparsan yap"dercesine bırakıyor hem de. Klasik ve saçma olan #Dostoyevski mi #Tolstoy mu karşılaştırmasını mutlaka görüyorsunuzdur mutlaka. İşte en büyük fark Tolstoy konuyu mutlaka ama mutlaka bir yere bağlar .Bu ya inanç olur ya din olur ya aile olur vs. Ama bir yere bağlar, bize bırakmaz. Karamazov kardeşler,uzun bir kitap olmasına karşın sürükleyici kitabı okumuyorsunuz içiyorsunuz âdeta. Belki abartı gelecek ama 10 cilt daha olsa bu konu üzerinden okumaya devam ederdim. Sadece bu ciltten bile Dostoyevski belki on kitap çıkartabilirdi;ama o bizi mest ederek bir kitapta toplamayı tercih etmiş. Farkındaysanız uzun uzadıya yazdığım paragraflarda kitabın içeriğinden bahsetmedim bile.Kısaca taba taslak kitabın özetini çıkarmayacak şekilde ilginizi çekmek adına bir kaç cümle yazmaktan mahrum kalmayayım.:) Adından da anlaşıldığı gibi kardeşlerin hikayesi bu kitap. Bir de baba var tabi . Her ne kadar baba desek de babalığın verdiği sorumlulukları, görevleri yapmayan bir baba.Kardeşlerden biri baba gibi kadın düşkünü,diğeri nihilist en küçüğü ise dini bütün bir insan.Bir kardeş daha var ama o konuya girmiyorum. Anladınız işte o gayri-meşru bir çocuk. Ama hikâyede yeri çok büyük. Sadece kardeşler değil tabii bir çok karakter daha var. Kardeşlerin aşık olduğu kadınlar, kitabı başka bi boyuta taşıdığını düşündüğüm İlyuşa,çiftlikteki kâhya, handaki kumarbaz Polonyalilar ve küçük kardeşin keşiş hocası...Çok geniş bir karakterler zinciri ve bu zincirin bütün halkaları birbiriyle bağlantılı. Bütün karakterlerin bir hayatı var ve hepsine değiniyoruz teker teker.Üzerinden bir betimleme ustalığı ile geçmek yerine, derinlemesine bir karakter analizine giriyoruz. Yazdıkça yazıyorum, duramıyorum... En iyisimi alın ve neden yazdıkça yazası geliyor insanın anlayın. İyi okurlar dilerim.

Karamazov KardeşlerFyodor Dostoyevski · İletişim Yayınları · 202035,1bin okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülfiday