İrlanda-İngiliz sorunu arasında kalmış bir yazarın baştakileri nasıl eleştirilebileceğini ironik bir yolla göstergesidir.
Okumuş olduğum en iyi taşlama kitabıdır belkide "mütevazi bi öneri"
--SPOILER--
Kısaca anlatmak istediği, eğer çocukları doğurup onları sokaklarda dilendirmeye gönderecekseniz bırakın onları daha verimli hallerde kullanalım; 'İngiliz soyluları'nın sofrasına koyalım, meze yapalım, derilerinden manto kürk yapalım...vs.
Swift iki toplumun gereksiz çatışmasını ve bu yüzden geri kalmışlığını, sınıf ayrımının çok ciddi derecelere geldiğini ve bu yüzden çocukların küçük yaşta hırsızlığa, dilenciliğe başladığını, bu sırada parlamentonun ve 'sir'lerin bu duruma kayıtsız kaldığını ironik bir yolla anlatmaya çabalıyor.
