Çehov akıl hastanesinde geçen bu oykulemesinde okumuş bir hasta ve doktor arasında geçen felsefi çatışmaya odaklanilmis bir şekilde olay örgüsünü bir kurgu üstünden olağanüstü bir yetenekle betimlemistir 1892 kasiminda dergi üzerinden yayınlandığında çok ses getirmiş Leninin okurken kendimi altıncı koğuşa kapatılmış hissettim dediği rivayet edilir Çehov'un doktor olması da diyaloglar arası kaliteyi arttıran konuşmalar geçmesinde de etken olduğu söylenebilir. "Hepimizin hayatı göz önüne almadığımız noktalardan incelemek için bir fırsatı olduğunu da vurguluyor diyebiliriz."
