RABBİM'e MEKTUP:
Rabb'im!
Bu yaşıma kadar senin istediğin gibi yaşadım.
Küçük yaşımda kuranı hatim ettim.
Diğer dini kitapları okudum.
Kendimi geliştirdim.
Namaz kıldım, oruç tuttum, zekatımı verdim.
Sırf sen günah dedin diye elim kız eline değmedi bu güne kadar.
Hakkı söyle dedin, en zor yerlerde, doğruyu söyleyenlerin katledildiği coğrafyada hakkı söyledim.
İnsanlar bana hep kamil dedi.
Salak gözü ile baktı.
Sosyal yaşamım olmadı hiç.
Çünkü o yaşamdaki bir çok şeye günah dedin diye uzak durdum.
Hayatımın en güzel yıllarında o kadar sıkıntı ve acı çektim ki sabır ettim.
Sırf sen sabredin dedin diye.
Rabb'im!
Sen biliyorsun hiç bir zaman cennet için huri için yapmadım bunları.
Sırf senin için senin rızan için yaptım.
Babamı aldın benden.
Sendendir, acın da güzel dedim.
Ancak ey sevgili Rabb'im!
Ey yücelerin yücesi!
Ben ne zaman mutlu olacağım.
Bu kadar acı ile yaşamayacağımı en iyi sen biliyorsun ne zaman el uzatacaksın bana?
Nereye kadar?
Ne zaman kadar?
Bunları yazarken bile senden utanıyorum.
Hayır, asla isyan etmiyorum.
Ama eğer öbür dünya için sakladıysan bana huzuru, istemiyorum.
Yani istiyorum ama en azından birazını bu dünya için de istiyorum.
Rabb'im!
Para değil.
Şan değil.
Şöhret değil.
Ev araba değil.
Sadece huzur.
Ve sabır.
Ne olursun nasıl yapabileceğim konusunda bana yol göster.
Ne olursun.
Yalvarıyorum sana...
·
2 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.