Esir kuşun şarkısı İranlı şair Furuğ Ferruhzad’ın hayatından esinlenerek yazılmış. Furuğ’un adını daha önce duymuş olsam da hikayesini ilk kez bu kitabı satın almaya karar verdiğimde okudum. İnternetten hikayesini okumak bir derece üzücüyken kitapta sanki Furuğ bütün hayatını başından sonuna kadar anlatıyormuş gibi okumak çok daha üzücüydü. Çocukluğu, evliliği ve bu evlilikte bulamadığı mutluluk, oğlu Kamyar’dan ayrılışı ve onu bir daha göremeyişi… Furuğ o kadar içten yazılmıştı ki, okurken kitabın bir esinlenme olduğunu unuttum çok kez. Sanki Furuğ’un başından geçen her şeyi kaydettiği bir günlüğü vardı da onu okuyordum. ‘’Aşk başka bir ülkedir. Hayır, daha ötesi. Yabancı ülkeler arasındaki fark asla aşık olmakla olmamak arasındaki fark kadar büyük olamaz.’’ Furuğ'un karakterini kendimle asla bağdaştıramıyorum çünkü onun gibi değilim. Ancak Furuğ Ferruhzad ölümünden onca yıl sonra bile bir kurgunun içerisinden bana yol göstermeyi başardı. Furuğ söylediklerinden, yaşadıklarından ve bunları diğer insanlara aktarmaktan korkmuyor. Değişimlerden kaçmıyor ve onu ciddiye almayanların karşısında başını asla eğmiyor. Karşısına çıkan zorluklar onu tökezletiyor, belki yere de düşürüyor ancak o her zaman daha güçlü olarak ayağa kalkıyor. En önemlisi, Furuğ Ferruhzad vazgeçmiyor. Sesini çıkartmaktan, doğru olduğunu düşündüğü şeyi söylemekten vazgeçmiyor. ‘’ ‘Artık İran’da sana göre hiçbir şey yok,’ demişti Darius bir keresinde. Son günlerimde bu sözlerini kafamda çevirdim durdum. Bir kadının hayatının utançla, yasaklamalarla daha az bağdaştırıldığı bir yerde yaşamanın nasıl bir şey olacağını düşündüm. Gözlerimi ufka dikip yürümenin, özgür olmanın nasıl olacağını.’’ Furuğ hiçbir zaman tam olarak özgür bir kadın olamamış. Kendi şiirleri kendisine karşı kullanılmış çoğu zaman. Aşka hep inanmış ancak sonu mutlu biten bir aşk hikayesi de olmamış. Kitabı okurken birçok yerde kalbim acıdı, elimden gelsin de Furuğ’a mutlu bir son verebileyim istedim. ‘’Keşke böyle bitmemiş olsaydı,’’ dedim. Furuğ 1960’ların İran’ından kalbime bir hüzün bulutu çökertti. Ama onunla tanışmış olmaktan dolayı çok mutluyum. ‘’Ben kadın olduğum için dudaklarımdaki çığlıkları susturup ciğerlerimdeki nefesi almak istediler ama sessiz kalamazdım. Alçakgönüllü, saf ya da iyi numarası yapamazdım. Hayır. Ben kadındım ve bir erkeğin sesiyle konuşamazdım çünkü o benim sesim değildi; doğru değildi ve bana ait değildi ama bundan daha fazlası vardı. Bir kadının sesiyle yazarak kadının da insan olduğunu söylemek istiyordum. Bizim de nefes almaya, haykırmaya, şarkı söylemeye hakkımız olduğunu söylemek istiyordum.’’ Bu kitapla birlikte Furuğ’un şiirlerinin toplandığı bir kitap da almıştım, bu kitabı okuduktan sonra Furuğ’un şiirlerini okurken duygulanmamak benim için çok zor. Erken yaşta bu dünyaya veda eden Furuğ’un şiirlerini okumanın bu veda ile bütünleşen bir hüznü var. Oğluna olan özlemi var, özgürlüğe olan özlemi var. Furuğ hep bir şeylere hasret yaşamış kısacık ömrünü. Ama iyi ki yaşamış. İyi ki yürümüş bu yolları. İncelememi Yapı Kredi Yayınları’ndan çıkan Furuğ Ferruhzad’ın Rüzgar Bizi Götürecek isimli tüm şiirlerinin toplandığı kitaptan birkaç alıntı yaparak bitirmek istiyorum. Herkese keyifli okumalar dilerim, umarım hepiniz çok yakın zamanda Furuğ ile tanışırsınız :) Oğlu Kamyar için yazdığı ‘Senin İçin Bir Şiir’ isimli şiirinden: ‘’Bırak benim yersiz yurtsuz gölgemi ayrılsın senin gölgenden, yol alsın uzaklara gün gelir kavuşuruz birbirimize kimse girmeden aramıza, Tanrı’dan başka’’ ''Metruk Ev'': ‘’Bugün anlıyorum ki o uzaktaki evin uçup gitmiş yaşama sevinci bugün anlıyorum ki o ağlayan çocuğun annesinden uzak olduğundan matemi ’’ ''Kuş Ölümlüdür'': ‘’Kimse güneşle tanıştırmayacak beni kimse serçelerin şölenine götürmeyecek beni uçmayı anımsa kuş ölümlüdür.’’

Esir Kuşun ŞarkısıJasmin Darznik · Martı Yayınları · 2020179 okunma

·

75 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şevval