Günlük Değil Virginia'nın Kendisi.." Bir Yazarın Günlüğü Virginia Woolf'un kendisidir...Zira kitap bütününde tutkulu bir ilişkinin iniş çıkışlarıyla titreşiyor...o ve sanatı arasındaki yoğun diyalogla gelen gerilimler, çeşitlemeler, panikler, gezintiler, telaşlar ve kendinden geçmeler... " demiş Elizabeth Bowen...
Woolf'un, 1918'den 1941'e, ölümünden üç hafta öncesine kadar tuttuğu günlüklerin bütününden oluşur kitap. İnişler, çıkışlar, sevinçler, hüzünler, bir kitabın doğuşu o doğuşla beraber gelen sancılar, sonrasında gelen yorumlar ve Virginia'nın diğer dönem sanatçılarına bakışı, eleştirileri hepsi ile ilgili en berrak bilgiler bu kitaptadır.
Yıllar, Dalgalar, Mrs. Dalloway, Üç Gine ve diğer kitaplarına ilişkin pek çok bilgi vardır.
" Mrs. D. de, korkarım, kusurlu bir mücevher... Clarissa'yı aşırı süslü bulduğum için kitaptan vazgeçmeye karar verdiğim Rodmell'deki geceyi hatırlıyorum "
"Deniz Feneri'ni kurguluyorum - kitabın başından sonuna her yerde denizin sesi duyulmalı.
Bu geçiş (kitabı üç bölüm olarak tasarlıyorum. 1.oturma odası penceresinde; 2.yedi yıl geçmiş; 3.deniz yolculuğu) benim çok ilgimi çekiyor. Bunun gibi yeni bir sorun, insanın kafasında taze ufuklar açıyor, alışılmış tekdüzelikleri önlüyor."
"Şimdi şu kitaba gelelim, Pervaneler'e. Nasıl başlamalıyım? Ve o ne olmalı? Hiç büyük bir dürtü hissetmiyorum; hiç ateş yok; yalnızca zorluğun büyük baskısı var."
Bu ve bunun gibi pek çok düşüncelerini okuyoruz günlüğünde Virginia'nın. Ne kadar zorlu, meşakketli süreçlerden geçerek ortaya çıktıklarını şimdiki klasiklerin. Yazarken çoğunluğun hoşuna giden onu el üstünde tutacak yazılar değil de içinden geldiği gibi kendini iyi hissetmek ortaya satılsa da satılmasa da kendi gerçeklerini yazdığını görüyoruz. Her kitabını yazdıktan sonra eşine okutuyor ve Leonard Woolf da hepsini çok başarılı buluyor.
" Bu bir başyapıt dedi L., bu sabah benim bahçe odama girerek. Ve kitaplarının en iyisi." Burada bahsedilen kitap Dalgalar.
" Öykü anlatmaya çalışmıyorum. Yine de belki anlatmalıyım. Düşünen bir akıl. Işık adacıkları olabilir - benim aktarmaya çalıştım akıştaki adalar akıp giden hayatın kendisi. Buraya doğru böyle güçle uçan pervanelerin akımı. Merkezde bir lamba ve çiçek saksı. Çiçek sürekli değişiyor olabilir. Ama her sahne arasına benim şimdi bulabildiğimden çok daha fazla bütünlük olmalı." Ve bu da kitabı biçimlendirme aşamalarından sadece birisi, bana göre tek kelimeyle müthiş.
Kitabı okumadan önce keşke diğer kitaplarını da okuyup en son bunu okusaydım dedim çünkü okuduklarımın ortaya çıkış aşamalarını da okumak beni çok mutlu etti. O yüzden Virginia ile ilk tanışma kitabı değil kesinlikle, biraz daha sonraki aşamalarda okumak daha çok bilgi, birikim, ve keyif verir. En azından Dalgalar, Deniz Feneri, Yıllar, Üç Gine bunların okunmuş olması taraftarıyım.
Virginia'yı sevenler ona dair çok şey bulacaktır. Ben bitirdikten sonra kendimi bir an da olsa boşlukta hissettim. Onun her gün neler yaptığını ya da kafasında neler tasarladığını okumak, acılarına üzülüp sevinçlerine neşe katmak bana çok iyi gelmişti. Siz de onu yaşamak isterseniz mutlaka okuyun derim..
Keyifli okumalar.
