Gönderi

Leningrad 1988
“Avrupa Oteli” yakınlarında Delikanlı bir Puşkin Bakışları bulutlanmamış daha Alnında gölgesi yok kederin Beyaz yaşmaklı bir kocakarı Oturmuş üstünde bir bankın Yarım metrelik topuklar üstünde Geçiyor iri kalçalı bir kadın Aleksandr Sergeyeviç Puşkin Bizim Orhan Veli’yi anımsatıyor İkisi de genç, dokunaklı Ve yaraları hâlâ kanıyor Adı Puşkin Parkı mı bu parkın İşte sabah güvercinleri Sırtımda bir tiril gömlek İlk gençliğimdeki gibi Yoksul giyimli bir küçük kız Fotoğraf çektirdi anıtın önünde –Rusya içlerinden belli ki– Ve koşup gitti annesine Kovboy şapkalı bir turist Yetmiş yaşlarında filan Puşkin’i görüntüledi Çiklet çiğniyordu bir yandan Puşkin, elini uzatamadı Okşayamadı küçük kızı Israrla baktığım yüzünde Tek çizgi kıpırdamadı Küçük kız büyür bir gün Ve okur Yevgeni Onegin’i Ama ne Rumeli Hisarı’nı Duyacak, ne Orhan Veli’yi Geçiyor bir kedi sürünerek Anıtın önündeki çiçeklere Hoşça kal Puşkin, kardeşim Götürürüm selamını Orhan Veli’ye
Sayfa 133Kitabı okudu
··
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.