Gönderi

2282 syf.
10/10 puan verdi
Kitabı 2 ciltlik 1990 Oda Yayınları basımından okudum. (2 Cilt 1477 sayfa) Öncelikle belirtmek isterim ki kitabın baş karakteri Jean Valjean, Yüzyıllık Yalnızlık'ın baş karakteri Albay Aureliano Buendia'dan sonra en sevilen 2. karakter oldu benim için. Jean Valjean bir ağaç budayıcısıyken sefaletten dolayı çaldığı bir ekmekten kürek cezası almış bir suçlu..Aslında cezası sanırım 9 yıldı Jean Valjean'ın. Fakat 3 kez firar ettiği için cezası katmerleniyor. Fakat açlıktan dolayı ekmek çalmak ne kadar suçtur.. ? Kitabın satır aralarında (kitap boyunca dönemin Fransa'sıyla alakalı yazar Victor Hugo'nun düşüncelerini içeren 100'lerce sayfa var) öğreniyoruz ki aslında Jean Valjean'ın basit bir hırsızlıktan dolayı küreğe mahkum edilmesinin sebebi son derece politik.. Çünkü savaşlardan yorulmuş Fransız ekonomisinin kürek mahkumlarına ihtiyacı var.. Jean Valjean firarından sonra bir papazın evine sığınıyor. Toplumda herkes ona nefretle bakarken papazın onun geçmişini yargılamaması içindeki iç vicdan muhasebesine başlamasına neden oluyor Jean Valjean'ın.. Zaten papazın ona verdiği şamdanları da ölene kadar saklaması da papazın Jean Valjean üzerindeki etkisinin en büyük göstergesi.. Jean Valjean'ı roman boyunca farklı kimliklerle görüyoruz ve bir kasabada bu sahte kimliklerinden biriyle zengin bir adam ve belediye başkanı oluyor. Papazdan sonra kendisini iyiliğe adıyor Jean Valjean.. Ama ne yazık ki geçmişin korkunç elleri bırakmıyor Jean Valjean'ın yakasını.. Javert isimli bir polis memuru onun eski bir kürek mahkumu olduğunu anlıyor ve üstlerine şikayet ediyor Jean Valjean'ı.. Bu sırada Jean Valjean kendisini Cosette ismindeki çocuğu bulmaya adamış. (Cosette'in annesi ölüm döşeğinde ve Cosette o sıralar Thenardierler olarak göreceğimiz iğrenç insanların elinde kötü bir hayat sürüyor..) Jean Valjean tekrar küreğe mahkum oluyor ve tekrar kaçıyor. Bu kez Cosette'i bulup ona babalık yapıyor ve Cosette Marius isminde Bonaparte'cılık ve Kralcılık iç çatışmasını yaşayan bir gence aşık oluyor ve evleniyorlar. Cosette konusunu daha fazla irdelemek istemiyorum çünkü Jean Valjean'ın Cosette sevgisi bence sadece Victor Hugo'nun kelimeleriyle ifade edilebilir bence.. Ve Jean Valjean'ın ölüm sahnesinde göz yaşlarınızı tutamaya biilirsiniz..Keyifli okumalar :)
Sefiller
SefillerVictor Hugo · Bordo Siyah Yayınları · 200387.9k okunma
·
35 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.