Tipi,tipi,tipi.. Imm, öncelikle hayatımın şanslı dönemlerindeyim galiba. Çünkü uzun bir süredir böyle güzel kitaplar çıkmıyordu karşıma. İncelemeye gelecek olursak.. Artık bir Mihail Bulgakov okuyucusuyum. Yazarın kitapta da bazı yerlerde bahsetmesine bağlı olarak Arthur Conan Doyle okuduğu çıkarımında bulunuyorum. Üslubu da çok benzer. -Belki onlarca Sherlock Holmes kitabı okumamdan kaynaklıdır- üslubuna bayıldım. Hiç yabancılık ve anlaşılmamazlık yoktu. Açık, eleştirel, alaycı ve fazlasıyla gerçekçiydi. Yazarın tıp mezunu olmasıyla kitaptaki anıların bir bağlantısı var mı bilmiyorum fakat yoksa bile o kadar yakın ve gerçek ki anlatılanlar, en azindan uyarlamalar yapmamış olması imkansız. Kitap 9 ayrı anı diyebileceğim hikayelerden oluşuyor. Konu bütünlüğü tabii ki var. Henüz yeni mezun olmuş ve yardımcı hekimlik bile yapmadan ücra bir kasabaya atanmış talihsiz doktorumuz, en çok bölgenin cahilliğiyle savaşıyor diyebiliriz. Bilinmeyen frengi tarzı hastalıklar, iyileştiriliciğine inanılmayan tedaviler.. Tabi kitap boyunca bahsedildiği üzere ensenizde soğukluğunu hep hissedeceğiniz "tipi". Karanlık ve yalnız geçen koca bir 1917 senesi.. Sonrasında istediği yere kavuşsa da bıraktığı cehalet yuvasının soğuk ağlarına takılan, bir başka talihsiz doktorun hikayesiyle sürdüyor kitabı yazar. Fazla bilgi vermek istemiyorum ama bu doktor için daha bahtsız diyebilirim. Ve, kitabın son bölümünde başlıktan ötürü küçük çaplı bir kalp krizi geçirmiş olsam da, işin aslını okuyunca anladım. Yani diyeceğim okuyun arkadaşlar , hele ki benim gibi tıp ve insan sağlığına küçük yaştan gelen bir merakınız varsa hiç beklemeyin. Keşke biraz daha uzun olsaydı. Hikayelerin sonu olmasaydı da hayatım boyunca okurdum gibime geliyor. Kitapta asla aklımdan çıkmayan cümle, belki uzun süredir benzer durumda olduğum için, şuydu. " Her şeye kendi aklımla ve tek başıma ulaşıyordum". Teşekkürler Mihail Bulgakov.. √

Genç Bir Doktorun AnılarıMihail Bulgakov · Kızıl Panda · 202124.9k okunma

·

64 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Maria Puder