Çok tanrılı dinlerin geçmişi herhalde insanlığın geçmişi kadar eski olmasa da bu dinlerin başlangıç dönemi ile ilgili bir tahminde bulunmak çok zor. Fakat tek tanrılı dinlerin başlangıcı çok yenidir. Antik İsrail'in İnancı ve Tarihi adlı eserinde George E. Mendenhall’de işte bunun izini sürmüş. Bilindiği gibi, vahye dayalı tek tanrılı dinlerin atası Yahudiliktir fakat bu kitapta açıkça ortaya konulduğu gibi, M.Ö. 2000’lerden bu yana tarih sahnesinde var olan ve inançları da farklı olan Yahudiler de Musa’ya kadar çok tanrılı dinlere inanıyorlar. Yahudi tarih yazıcılar “Yehova” adını verdikleri tanrıdan M.Ö. 1200’lü yıllarda Musa’ya “On Emir” geldiğini iddia ediyorlar. Nedir bu On Emir: 1- Seni Mısır’dan, köle olduğun ülkeden çıkaran Tanrın RAB benim. Benden başka tanrın olmayacak. 2- Kendine yukarıda gökyüzünde, aşağıda yeryüzünde ya da yer altındaki sularda yaşayan herhangi bir canlıya benzer put yapmayacaksın. Putların önünde eğilmeyecek, onlara tapmayacaksın. 3- Tanrın RAB‘binin adını boş yere ağzına almayacaksın. Çünkü RAB, adını boş yere ağzına alanları cezasız bırakmayacaktır. 4- Şabat Günü’nü kutsal sayarak anımsa. Altı gün çalışacak, bütün işlerini yapacaksın. Ama yedinci gün bana, Tanrın RAB‘be Şabat Günü olarak adanmıştır. 5- Annene babana saygı göster. Öyle ki, Tanrın RAB‘bin sana vereceği ülkede ömrün uzun olsun. 6- Adam öldürmeyeceksin. 7- Zina etmeyeceksin. 8- Çalmayacaksın. 9- Komşuna karşı yalan yere tanıklık etmeyeceksin. 10- Komşunun evine, karısına, erkek ve kadın kölesine, öküzüne, eşeğine, hiçbir şeyine göz dikmeyeceksin. Fakat tarihi bilimsel olarak araştıran tarihçiler bu on emirin de Musa’dan çok önce Sümer, Asur, Babil, Hitit ve kadim Mezopotamya yasalarında var olduğunu ortaya koyuyorlar. Bu on emir, ister vahiy olsun, ister geçmiş uygarlıklardan alıntı olsun Yahudiler bu emirler ve tek tanrı fikrine de sıcak bakmayacaklardır. Bu yüzden Musa’dan sonra Davut ve Süleyman Tapınağı’nı yapan Davud’un oğlu Süleyman çok tanrılı dinlere geri döneceklerdir. Asurluların Kudüs’ü yakıp yıktığı ve Yahudileri sürgüne gönderdiği M:Ö: 586’dan sonra Yahudiler krallarına: “Ne kötülük geldiyse sizin bu tek tanrınız yüzünden başımıza geldi” deyip, tamamen çok tanrılı hayata dönüş yapacaklardır. İşte George E. Mendenhall bu eserinde M.Ö. 538’de Pers İmparatoru Kuroş’un Asurluları yenip, sürgüne son vermesinden sonra Yahudi tarih yazıcılarının, toplumu bir arada tutabilmek için, bütün bu hikâyeleri uydurduklarını, bırakın vahyi başta İbrahim olmak üzere adı geçen peygamberlerin yaşayıp yaşamadıklarıyla ilgili bile elde bir veri olmadığını hatta elle tutulur verilerin bu bilgilerle çatıştığını ortaya koymaktadır. İsa ve ona bağlanan Hristiyanlığın ise Roma İmparatorluğunca tanındığı M.S. 300’lü yıllara kadar, İsa’nın bir Yahudi Mesih’i olduğu, yeni bir dinmiş gibi sunulmasının bu tarihten sonraya rastladığını da Mendenhall eserinde açığa çıkarmaktadır. Ayrıca bu eserin aynı zamanda iyi bir Ortadoğu Tarihi olduğu da unutulmamalı. Sonuç olarak, dinler, tanrılar hep var olmuş, zaman ve zemine göre sürekli değişikliklere uğramışlar, biri ölürken diğerleri dirilmişlerdir. Eğer “Tek din benim dinim, tek tanrı benim tanrım ve bunlar kıyamete kadar var olacak” diyorsanız, sakın bu kitabı okumayın. Ama çok tanrılı dinlerden tek tanrılı dinlere geçişi ve “İbrahim’i Dinler” denilen tek tanrılı dinleri güvenilir kaynaklardan alınmış belgelerle ve şüpheye mahal bırakmayacak şekilde öğrenmek istiyorsanız bu esri mutlaka okumalısınız.

Antik İsrail'in İnancı ve TarihiGeorge E. Mendenhall · İnsan Yayınları · 20167 okunma

··

107 görüntüleme

Sibel

@sibelayilmaz ·

19 Nisan 2022 23:18

Bunu tanidiğim bildiğim birilerinin yaninda söylemeye cekinsemde,dinler üzerine şöyle düşünürdüm:Din,toplumlari bir arada tutmak,onlari yönlendirmek,yönetmek için uydurulmus bir arac.Sizin incelemenizi okuyunca karşiliğini bulmus gibi geldi.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Halil Korkmaz