Lucy, konuşmasını sürdürdü: "Hızla yaşamak demektir bugünün yaşantısı. Bir araba dolusu ülküyü, romantik tutumları, peşinsıra çekip sürükleyemezsin yaşadığımız çağda. İnsan uçakla yolculuğa çıkarken, ağır eşyalarını geride bırakır. Yavaş yavaş yaşanıldığı sıralarda, o güzelim eski moda ruh iyi bir şeydi. Ama şimdi fazla ağır geliyor ruh. Uçakta yer yok ona."
Walter sordu: "Yüreğe de mi yer yok? Ben, çok meraklısı değilim ruhun." (...) "ya yürek?" diye ekledi, "ya yürek?"
Lucy hayır der gibi başını salladı:"(...)Walter şekerim, İki kişilik uçağıma, senin kuyruklu piyanonu da alacağımı sanm."
Uzun bir sessizlik oldu. Walter gözlerini kapadı. Ölmek istedi.