Karl Ove Knausgaard’ın 6 kitaptan oluşan otobiyografik roman serisi Kavgam’ın son kitabı Son. Kitap serinin diğer kitaplarından biraz daha farklı. Yazarın yaşamından kesitler yer almakla birlikte bazı bölümleri inceleme- araştırma ağırlıklı olmuş. Kitap Kavgam serisinin basılmasının birkaç ay öncesinde başlıyor. Kitabının basılmasından hemen önce taslağı aile bireylerine gönderir Knausgaard ve amcasından hiç beklemediği bir tepki görür. Kitapta yazılanların gerçeği yansıtmadığını söyleyen amcası ve ailenin bazı üyeleri dava açmakla tehdit eder yazarı ve yayınevini. Her daim kendisinden şüphe etmeye hazır Karl Ove bir yandan hafızasını zorlamaya ve kendinden şüphe etmeye başlar bir yandan da gerçek olayları yansıtsa da kurgu olduğu gerekçesiyle kafasını rahatlatmaya çalışır. Ve bundan sonraki süreçte yazarın iç hesaplaşmaları başlar. Kitaplarda yer alan diğer karakterlerin tam destek verdiği Knausgaard inatla çalışmaya devam eder seri üzerinde. İlerleyen süreçte görüştüğü insanlar ve hatırladıkları vasıtasıyla yazdıklarının gerçeği yansıttığı doğrulanır. Kavgam’ı geçmişiyle, özellikle babasıyla yüzleşme olarak gören Knausgaard kitabın adının çıkış noktasıyla birlikte Hitler’in Kavgam’ına götürüyor okuyucuları. İsimden yola çıkarak, edebiyat, kimlik, kültür gibi konuları irdelemeye başlayıp soykırımla tarihten silinen topluluklarla, Hitler ve Kavgam bölümü başlıyor ki kitapta yaklaşık 400 sayfa bu inceleme ağırlıklı bölümden oluşuyor. Açıkçası bu bölümler konusunda beğenme ve beğenmeme arasında gidip geldim. Hitler ve Nazi Almanya’sı hem Kavgam hem de farklı kaynaklar yoluyla anlatılmış. Hitler’in Kavgam’ını okumuş kadar oldum ki elime almaya tahammül edebileceğim bir kitap değil. Eğitimsiz ve sosyopat aynı zamanda bir ‘hiç’ olan Hitler’in tarih sahnesine çıkışı ve zamanının şartlarıyla geldiği noktayı şaşkınlık içinde okudum. Her devirde olduğu gibi, destekleyenlerin ve susanların katkısıyla kontrolden çıkan vahşet çok tanıdık geldi. Yazdığı deli saçması kitabın yayınlandığı yıllarda hiç ciddiye alınmadığını hatta Hitler’in bile ‘eğer Şansölye olacağımı bilseydim bu kitabı yazmazdım’ dediğini öğrendim. Kitabı Türkiye’de birçok yayınevinin basması ve bu platformda bu kadar okunması şok etti beni; verilen puanlar kısmını söylemiyorum bile. Hitler ve Kavgam haricinde kitap serinin diğer romanları gibi yazarın hayatı ekseninde devam ediyor. Seri tüm dünyada büyük yankılar uyandırdı. Ben oldukça temkinli başladım hatta ilk kitaptan çok da etkilendiğim söylenemez. Ama yazar tavrı ve tarzı ile hemen avucuna aldı beni. Knausgaard sıradan olayları o kadar sıra dışı bir dürüstlük ve özeleştiri ile yazmış ki yarattığı anti kahramana vuruldum. Yalnızlığı, kısa süreli mutluluklar sonrası hissettiği boşluk, sürekli kaçıp gitme isteği, acımasızlık boyutundaki özleştirileri içimde hissettim. Bunlar çoğu insanların kendilerine itiraf edemediği şeyler, değil ki yazıp tüm dünyayla paylaşmak. Çocukluğunu ve gençliğini anlattığı 80’leri çok sevdim ve kendi yaşamımı hatırladım. İdealist bir X kuşağı bireyi olarak özlem duyduğum zamanlara gittim. İskandinav kültürünün normalde bize çok uzak olduğunu düşünürüz ama belli bir seviyeden sonra yalnızlaşan bireyin psikolojisi dünyanın her yerinde aynı sanırım. Özetlemek gerekirse ben Karl Ove Knausgaard’ı ve onun mücadelesini çok sevdim.

SonKarl Ove Knausgaard · MonoKL · 202046 okunma

·

62 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.