Esenlikler, yer yer okuma hızımın düştüğü, üst üste gelen yorgunluklardan, sıkıntılardan, hayatın bu telaşesinden usandığım ve hiç canımın kitabı elime dahi almak istemediğim dönemlerdeki sığınak noktam Aytmatov ile beraber tekrar karşınızdayım. Aytmatov bu eserinde Kırgız Türklerinin milli hazineleri, bilindiği üzere Dünya’nın en uzun destanı olan, Manas Destanı’nın tamamını ezbere bilen ve aktarmayı kendi üzerine vazife kılmış, meslek bilmiş kişileri yani Manasçıları konu edinmiş. Bu ilk öykümüzde klasik hâle gelmiş konu olan savaşın etkilerini işlemiş. Harpteki birini beklemek: Eşi, sevgiliyi, atayı… Onların ardından, beklenilen, gözlenilen yollardan o kişinin sağ salim bir şekilde gelmeleri için edilen dualar, yakarışlar… Eserde Manas Destanı’ndan kesitlerin olması da ayrı bir güzel kılmış. Öykümüzün baş karakteri Eleman’ın hikayesi öteki Aytmatov eserlerinden farklı bir üslupla, ileri gidiş tekniği, kaleme alınmış. Eleman karakteri de her eserinde olduğu gibi dikkat çekicidir. Eleman’ın küçük yaşlarda babasını kaybetmesi, Sovyet baskısı altında yaşamak zorunda kalıp, kültürlerini ferah bir ortamda yaşatamayıp zorlu mücadelesi, Aytmatov’un kendi hayatından tanıdık gelecektir. Bu eseriyle bizlere "Ölümsüz olan düşüncedir, fikirdir..." olduğunu bir kez daha ispatlamıştır. Eserin hangi kaleme alındığı dönemi göz önünde tutarsak; Manas, manasçılık uğruna baş koyulan ömrün kısa hikayesi ile Aytmatov bu milletin derdini, efkârını adeta bir manasçı edasıyla gür bir sesle haykırmıştır. Takdir edilesi, hakkı verilesi… İkinci öykü olan “Asker Çocuğu”nda ise savaşın geride yetim bıraktığı çocuğun yaşadığı yere gelen sinemadaki askeri babası olarak bilmesini, sahiplenmesini, gurur duyuşunu ve o küçük minik kalbin, çocuk hüznünü anlatmaktadır. Son öykü olan Beyaz Yağmur’dan bahsederken kısa bir sevda öyküsü olarak nitelendirebiliriz. Toprağa, sevgiliye. Gerçi ikisi de aynı şey değil midir zaten? Hikayede diğerlerine kıyasla etkileyen faktörler mevcuttu. Gerek kahramanların isimleri gerekse de öykünün kendisi. Beni yine Orta Asya yolculuğuna çıkartan, Isık Göl’ünün kenarında hayallerimi diri tutabilecek anılar yaşatan, betimlemeleriyle, yaşanılan sıkıntıları karşı taraftaki kişinin iliklerine kadar hissettirebilmesiyle Aytmatov denilince bende uyanan tüm hisleri uyandırdı, var olsun. Unutmayın bu hayattan bir Aytmatov geçti, rahmetle. Esen kalın.

Yıldırım Sesli Manasçı - Asker Çocuğu - Beyaz YağmurCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 20182,041 okunma

·

101 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.