Karbon kitaplar yayınevini kutluyorum. Gerçekten güzel bir yayınevi. Eserin orijinalini, özünü bozmadan tekrar redakte etmeyi başarmışlar. Şahsen ben, "sadeleştirilmiş" eserleri sevmiyorum; Arapça, Farsça, Latince, Fransızca kelimeler var diye eserin tamamen değiştirilmesi bana oldukça saygısızca geliyor. Ömer Seyfettin, namı diğer yerli Maupassant, hepinizin de bildiği gibi en iyi hikâyecilerimizden. Karbon Kitapları'nın derlediği bu kitaptaki hikâyeler gayet güzel, akıcı ve sürükleyiciydi. Yazar her zamanki gibi bilindik tarzını -bilirsiniz ki günlük olayları, yaşadığı dönemi, coğrafyayı ve o dönemin toplumunun sorunlarını anlatmayı sever Ömer Seyfettin- kullanmış; olayları kimi zaman iğneleyici bir biçimde, kimi zaman alaycı bir tavırla, mizah katarak ve kimi zaman da gayet duygusal anlatmış ve aynı zamanda zengin dilli diyologlarla da süsleyip anlamı kuvvetlendirmiştir. Benim hikâyeler arasından en sevdiğim -ki hikâyelerin hepsi gerçektende güzeldi, doyurucuydu- "Yalnız Efe" oldu diyebilirim. Onun haricinde; Dama Taşları, Makul Bir Dönüş, Havyar ve Niçin Zengin Olmamış da gözdelerimden. Yazarın dili ve anlatımından bahsetmeye gerek bile olmadığını düşünüyorum -ki kendisinden daha önce de birkaç eser okumuştum ve o zamandan beri anlatımıyla ilgili düşüncelerim geçerli- çünkü gerçekten çok akıcı, anlaşılır ve zengin bir anlatımı var. Betimlemeler de gayet yerinde ve güzeldi. Aynı şekilde ele alınan konular çok güzel konulardı ve her bir hikâyede Anadolu gerçekten de çok güzel ve doğru anlatılmıştı. Yanlış hatırlamıyorsam birkaç hikâye hatıralardan esinlenerek yazılmıştı ve Çanakkale'den Sonra hikâyesinde de tarihten faydalanılması, savaş psikolojisinin ve savaşın insanlar, çevre üzerindeki etkisinin anlatılması da gerçekten etkileyiciydi. Kısacası kitap olumsuz bir eleştiri yapamayacağım kadar etkiledi beni. Keyifle okudum ayrıca bilgilendim de. Kelime darağacım gelişti. Belki sadece "Nokta" adlı hikâyeden çok haz etmemiş, hatta daha doğrusu -çünkü böyle demek daha doğru olur- , o hikâyeden diğerleri kadar etkilenmemiş olabilirim. Ve belki biraz da "Bir Vasiyetname" adlı hikâye diğerlerine bakarak yavan kalmış olabilir (fakat karşılaştırmak gerekirse "Nokta" adlı hikâye daha yavan bana göre). Ömer Seyfettin'in okunması gereken bir yazar olduğunu düşünüyorum fakat tabii bu herkese göre değişir. Ama gerçekten edebiyatla iç içe olan, edebiyatın gerçekte ne olduğunu bilen biri bilir ki Ömer Seyfettin, en kıymetli yazarlarımızdandır. Farklı düşünceleriniz veya eklemek istediğiniz bir görüş varsa ya da eleştiri yorumlarda belirtebilirsiniz.

Bütün Hikayeleri 9Ömer Seyfettin · Karbon Kitaplar · 2018143 okunma

·

112 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Duygu Ergün