Anadolu tarihini bilgi ve belgelere dayandırmadan, Anadolu insanı ağzından gördüğü dinlediği gibi anlatan Yaşar Kemal’in kendi hayat hikâyesinden yola çıkarak yazdığı Kimsecik Üçlemesi'nin son kitabı Kanın Sesi... Düş ve gerçek iç içe geçmiş, serinin diğer kitaplarına nazaran biraz tekrara düşülmüş ve yer yer kopuklar olmuş olsa bile kitapta kurulan dünya öyle güzel ve gerçek ki yine hiç sıkmadan büyük bir merak ve heyecanla okudum. Her biri kendine göre dert sahibi köy çocuklarının tek umudu türkülerden dinledikleri Düldül Dağı'nın ardındaki Van Gölü'ne varmak ve orda kuşlar padişahının sarayına sığınmak. Korkunun dile gelmeyen adı artık dağlarda namı yürümüş herkesin çekindiği bir eşkiyaya dönüşmüş Salman. Peki çocukluğunun ağır dehşetini İsmail Ağa’nın sevgisiyle bastırmaya çalışıp en sonunda bu yoğun bağlılık ve sevginin ağırlığı altında ezilip hiç olan Salman’ın ölüm fermanı kimin elinde? Salman’ın Mustafa’nın çocuksu çaresizliğiyle ve ölüm korkusuyla oynamasını bu sevgi-nefret-çaresizlik ilişkisini serinin son kitabının kahramanı Ali Çavuş’un Ala Kartal’a olan tutkusunda da görmüyor muyuz? "0, bu kuşu vurmak için can atmıyor mu, onu öldürmek için bir yıldır şu kayalıklarda didik didik olmadı mı?" "Bak, Mustafa, beni dinle, o isteseydi, o kuşu vuramaz mıydı, vururdu ki hem de nasıl, bir parçasını bile bırakmazdı o öfkeyle . " "Niye vurmadı öyleyse?" Memet Mustafayı hiç böyle kaz kafalı görmemişti. "Bak Mustafa, babam bu kuştan daha umudunu kesmedi. Eğer sen onu öldürürsen, o da seni iflah etmez." "Peki, zil sesini duyunca, bu kuşu görünce çıldırıyor." "Sen bakma ona. O, kuşuyla oynuyor."

Kanın SesiYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 2020549 okunma

·

108 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Duygu Erkut