“Kitapları gündüz kitapları, gece kitapları diye ikiye ayırdım. Gerçekten de gündüz okunsun diye yazılmış kitaplar vardır, bir de sadece gece okunabilecek olanlar.” Milan Kundera'nın bu cümlesine karşılık ben de kitapları ikiye ayırdım. Bir kere okuduktan sonra kalbinde büyüyüp dönme isteği uyandıran kitaplar ve bir kere okununca özü alınan kitaplar. Şüphesiz Karamazov tekrar tekrar okuma isteği duyulan kitaplardan. Yıllar önce okumuştum ve gördüğümde tekrar içimde aynı isteği duydum. Üstelik ben bildiğim sonları tekrar görmekten hoşlanmam.Peki bende bu isteği oluşturan ne oldu ? Sadece masada Tanrı hakkında konuşulan kısım için bile bu kitap okunur. Evet evet tam 800 sayfa kitap sırf o sayfanın hatrına dönülür dönülür okunur. Elbette sadece o kısımdan ibaret değildi. Dostoyevski kendimize bir soru yöneltmemizi istiyor. Sırf olabildiği için baba olan insanı öldürme istediği suçlu kılar mı evladı? Aynı sofraya oturup başını okşamayan baba baba mıdır? Benim de sizlere bir sorum var .Ben Tanrı'yı değil yarattığı dünyayı kabullenemiyorum diyen Ivan mısınız siz yoksa inancına sığınıp nefretten arınan Alyosa mı? Bir kadına aşık olup her rezilliği yapabilme gücünde olup da bir borcun getirdiği utançtan dolayı yerin dibine girecek kadar da mert olan Dimitri mi ? Hayır hayır bitmedi. Bir de evin sürekli hor görülen,sessiz,sinsi ve her yolu mübah gören oğlu var elbette,Smerdyakov.Siz kimsiniz kimin tarafındasınız ? Müthiş psikolojik tahlillerle okuyucuyu hayran bıraktıran Dostoyevski Freud'u dahi çok etkilemiş bu özelliğiyle. Hem sığ hem derin,hem aydınlık hem karanlık,hem korkak hem cesur. Hem öfke dolu ben süt dökmüş kedi her karakter. Grusenka,Katya da dahil. Hatta Zosima da. Ne var ki hepsi insan. Tam olarak iki uçta yaşayan,herkes gibi bir insan. Dogrusuyla ve yanlışlarıyla... Çıkarcı anlamında kullanılan bir kelime eklendi dilime:Karamazovluk. Kitabın girişinde anlatılan Fyodor aslında Karamazov olmanın aslını veriyor bize. Sahiden ilk sayfayı okuyup Dostoyevski hayranı olmamak mümkün mü sizce?

Karamazov KardeşlerFyodor Dostoyevski · Ötüken Neşriyat · 201834,9bin okunma

·

134 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sibel Özdemir