Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Nadine Gordimer, Güney Afrika'da, anne ve babası Yahudi olan, kuyumculuk yapan babası Rusya'dan, annesi İngiltere'den göç eden ve aldığı manastır eğitiminden sonra da Johannesburg'da Witwatersrand Üniversitesi'ni bitirip yazmaya 9yaşında başladı, 15yaşındayken yazdığı ilk kısa öyküsü Güney Afrika'da 1dergide basıldı. 10sonra 1949'da ilk öykü kitabı, Face to Face yayınlandı. İlk romanı The Lying Days, 1953 yılında çıktı. Afrika, Avrupa ve Kuzey Amerika'nın 1çok yerini gezdi, ancak Johannesburg'da yaşamayı sürdürdü. Nadine Gordimer, bugüne kadar 10roman ve 7öykü kitabi yazdı. 1974 yılında The Conservationist adlı kitabıyla Booker Ödülü'nü, 1991 yılında da Nobel Edebiyat Ödülü'nü aldı. Güney Afrika'da silahlı militanlar ülkenin kentlerini savaş alanına çevirmişlerken yıllardır kötüleşmekte olan durum 1anda korkunç olaylarla sonuçlanıp, hazırlıksız yakalanan beyaz halk 1çatışmanın içinde bulmuştur kendini. Çocukları olan, liberal görüşlü beyaz Smales ailesi bu dehşetten yanlarında çalışan siyah uşakları July sayesinde kurtulur; July onları kendi doğduğu uzak ve ilkel köye kaçırıp, o yoksullukta, alıştıkları her şeyden uzak, "sadece hayatta kalmaya çalışma" düşüncesiyle", siyahlarla eşitleşen Smalesler'le July'ın hikâyesi... Her 2tarafın kişiliklerindeki ve ilişkilerindeki kaymalar, Güney Afrika'da, siyahlarla beyazlar arasındaki ilginç yaklaşımlar ve durumlar adına farklı1açıdan bakmamızı sağlıyor ki belli 1noktaya geliyor ki üstlerine yüklenen roller yer değiştiriyor, hepsinin amacı yaşayıp toplum içinde varolabilmekti, sürekli bunun için hep koşma içinde olmak insanı düşündürüyor oradaki hayat durumlarıni okuyunca... Güney Afrika'ya dair çift yönlü olaylara bakış açısıyla kitap okumak isteyenlere tavsiyemdir. "July'ın İnsanları" ölmeden önce okunması gereken 1001kitap arasındadır fakat yazarın yazma üslubunu hiç sevemedim, severek okuyamadım sık sık boşluğa okuyor hissi oluştu, bukadar güzel 1konuyu bu kadar hissiz okumamıştım, konusu harika yazım tarzı sevmediğim 1kitapti, herkese keyifli huzurlu mutlu okumalar... ~~~...Koşuyor Maureen: Tüm yaşamı boyunca bastırılmış güveni kendine vererek, uyanık, tıpkı hayvanların ne eş aradıkları, ne de yavrularıyla ilgilendikleri, yalnızca hayatta kalabilmek için var oldukları, sorumluluk talep edebilecek herkesi düşman saydıkları mevsimi yaşayan yalnız 1hayvan gibi. O ağaçların ve ötekilerin arkasından hâlâ duyuyor o sesi, ona doğru koşuyor. Koşuyor...~~~