Gönderi
Süreyya Döner ~~ Şehir Söner Biz Yanarız Pavyon Öyküleri
.
Pek anlatılacak bir tarafı yok hayatımın. Yaşadım, yaşıyorum, belki biraz daha yaşayacağım.
.
🗨 Kitabin kapağı çok ilgimi çekti öncelikle, sonra da hep merak ettiğim ve oradaki bayanların durumuna üzüldüğüm pavyon hayatının nasil bir yer olduğunu okuyacağımı düşününce heyecanlandım. Kitabin ilk başlangıcında pavyon ismi ile bildiğimiz yerlerin Osmanlı döneminden bu yana gelen değişiklikleri iki kişinin tezinden alınarak bize sunulmuş. Osmanlı döneminde bu işte sadece erkekler çalışıyormuş. Tahmin edildiği üzere o zaman kadinlar ve erkekler yan yana gelemiyor. Pavyon değilde daha çok meyhanecilik diye geçiyor. Bu işletmeleri ayakta tutan Rumlar. İşin başında Barba denilen patron, Mastori denilen tezgahtar ve Meyhane Uşağı denen garsonlar varmış. Ortamı senlendiren Sazendeler ve Köçekler... Daha sonra Baloz diye yerler açılmış meyhaneden farkı burda kadınların çalışması. Ve zaman ilerledikçe pavyonlara dönmüş. Kitabin basinda Ankara pavyonlarının bilinen konsomatrisi İzmirli Burcu ile yapılan bir söyleşi var. Sonrasında da yirmi üç kadın yazarin kaleminden çıkmış yirmi dört kurmaca öykü. Biliyorum hepimiz orda çalışan kadınların kötü yola düştüklerini birileri tarafından dusurulduklerini saniriyoruz. Hic de öyle değilmiş. Daha fazla anlatmicam malesef Benim için çok değişik bir deneyim oldu. Aklımdaki yada merak ettiğim çoğu şeyi yanıtladı. Okumanizi tavsiye ederim.
.
Bu ortam sen ne olmak istiyorsan o olmanı sağlıyor aslında. Kendini bilen biri için sıkıntı yok. Bu ortam sana para veriyor, sınırsız içki veriyor, eğlence veriyor, sahne veriyor, insan veriyor...
.
Kitapla kalın
·
106 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.