sarfedilen sözcüğü önce okuru, sonra da şairi,
sırasıyla savunur.
ta ki sözcük, hem okuruna hem de şairine isyan edene kadar!
9
şiir, okurunu bir çift siyah deri eldiven gibi giyer.
şairinin parmak izlerini saklamak için ...
parmak izleri, hayatın izlerinin tekrarıdır!
9
Nehirlere karışan zehirli atıklar gjbi
ağır ağır akarak kanıma karışmakta
yokluğun!
13
leyleklerle birlikte çekip giden gökyüzü kadar
lacivertsin şimdi içimde'
14
ölüm! Hayat uğruna seni terkediyorum hoşcakal
16
_Ağaçların ağaç olmaktan bıktıkları gün gel
17
Ölüm'ün el yazısı değil mi hayat
23
ölümle hayat arasındaki ince zamanın, delinmiş asil kalbiyim
28
kim bilir hangi romanın sonunda ölü bulundum
41
askın ağzı kulaklarında
54
Bir suç saklar gibi seviyorum seni,
Aşkımın perde arkasında
Uzun yolculuklara çıkan bir satır var
60
istese hiçbir şeyin kuyruğuna basmaz ki ayrıntı
63
eh, hayat dediğin ölüm üstüne büyük bir alıştırma!
73
Derse geç kalan aşk!
arananlar listesinde geçiyor adın!
yasak bir meyveye geçirilen dişsin! geceleri ay ışıgına
tırmanıyorsun!
75
yoksa bir şeylere mi kanıtlandık böyle pervasız yasadıkca!
110