Okumuş olduğum ikinci Peyami Safa eseri ve her ikisi de gerçekten ustalık gerektirecek kitaplar. Fatih Harbiye ülkemizin genel sorunlarından birisi olan Doğu ile Batı çatışmasını ele alan bir roman. On beş yaşından beri, Doğu kültürünü çok seven babasıyla birlikte büyüyen Neriman üzerinden, sokaktaki ses olsun, müzik aletleri olsun, evdeki herhangi bir eşya üzerinden bize yansıtılarak Fatih ve Harbiye semtleri arasındaki yani Doğu ile Batı arasındaki farklılıkları çok güzel bir şekilde izah etmiş Peyami Safa. Neriman babasıyla, yedi yıldır mahallelinin nezdinde nişanlı sayıldığı Şinasi ile, Şinasi'nin kardeşi ve kendi arkadaşlarıyla Fatih'te yaşayıp giderken, yolları bir şekilde Harbiye'de yaşayan ve tamamen Batı kültürünü sembolize eden Macit ile kesiştikten sonra içinde bulunduğu hayattan, çevresindeki insanlardan ve hatta kendinden nefret etmeye; bilhassa kendisi olmak üzere tüm bunları değiştirmeye meylediyor. Bir ara bunun için girişimlerde de bulunuyor ama daha sonra tüm herkes ondaki bu değişikliği fark edince ve kendisi de içinde bulunduğu buhrandan yorulunca bir şekilde içindeki bu karmaşayı bitiriyor. Kitabın içinde kişilerin tahlilleri, onların duygu ve düşünceleri gayet güzel bir şekilde okuyucuya aktarılıyor. Kitabın içinde çok fazla eski kelime bulunmasına rağmen bazı kelimeleri cümlenin akışından da çözebilmek pek mümkün ama bunun dışında dipnot olarak zaten açıklamaları verilmiş. Sadece bir cümlede veya sayfada eski kelimelerin sayıca fazlalığı cümleleri baştan okumaya sevk ediyor. Bu nedenle sakin bir kafayla okunması çok önemli. Onun dışında gayet güzel bir anlatıma sahip. Okumak isteyenlere şimdiden keyifli okumalar dilerim. Kitapla kalın.

Fatih HarbiyePeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 202047.9k okunma

·

7 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlme Paspas