bana değil içindeki boşluğa bağır
ama yankısı kafanın içinde üç yıl sürerse karışmam.
benim sürdü
ve canımı zor kurtardım.
yürü git dön çocukluğunun sokağına. ben öldürseler dönmem.
çocukluğunu ara oralarda bul.
ben görsem kaçarım.
sen git ara bul.
ararken bir de çiçek olsun elinde ama çiçeğini kopardığın saksıyla göz göze gelme sakın.
bakarsın da gitmez gözünün önünden yıllarca görgü tanığın.
bakarsan karışmam.
bulamazsan yolu ben göstermem.
ona göre git.
çocukluğunun şarkısını açma sakın. şarkıyı tekrar açarsın da kafana sıkarsa nakaratı ben karışmam diyorum. öldürürsün oğlum kendini kendin yüzünden.
kafana sıkmaz mı sanıyorsun o nakarat. dene.
denerken ölürsün de cenazene bile gelmem.
hatta bir dua edersen de kabul olmadığına ağlarken sel basarsa evini, karışmam ben.
ben yüzmeyi de boğulmamak için öğrendim yastığımdaki denizde. söylüyorum sana.
birisini çocuk gibi seversin de o gider başkasının gözlerinin içine bakarsa annesine bakar gibi.
bir de bakmadım derse.
bir de gelir sana bakarsa aynı gözlerle.. ekseni kayar lan hayatının..!
ayakta duramazsın.
duramazsan da ben kaldırmam. konuşma kendinden başkasıyla gerekmedikçe.
konuşma lan.
konuşursun da duydukların sıkarca canının boğazını.
nefessiz kalırsın da kaldığın yerden kaldırmam.
diyorum sana,
boşver kitabı şiiri.
okuma.
okursun da ‘bir gün herkes aşağından bakacak çiçeklere’ derse şairin biri, gömersin kendini dürtüsüne dayanamayıp gördüğün ilk mezara. gömersen karışmam.
bana da atma o ‘ne halt yiyeyim o zaman’ bakışını.
yürü git evine dön.
annen yaşıyor lan senin.
baban yaşıyor.
kardeşin yaşıyor.
dönmezsin de ölürse ailenden biri, başının sağ olmasını bile dilemem.
kalk, yürü git.
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.