"Babamın Gözyaşları" bu eseri takdir edersiniz ki bu sitede gördüm ve kitabın ismi gördüğüm ilk anda yankı uyandırmıştı bende.Çünkü beni genelde kitapların kapağından ziyade isimleri etkiler bazen içeriğine bile bakmadan okuma listeme alır sonra küçük çaplı araştırır sıraya koyarım. Evet bu kitabında isminden etkilendim Baba ve gözyaşı kelimeleri her nekadar birbiriyle tezat oluştursa da içeriğini merak ettim.Çünkü bize hep babaların uzaktan sevdiği, ancak gece uyuyunca çocuklarını öptüğü, sevgisini aleni bir şekilde gösteremediği ama o vakur duruşun altında masum ve yoğun duygulara sahip bir baba profili öğretildi.Öğretilenin aksine benim yaşadıklarım ve kafamdaki baba profili öyle farklı ki.Biz yani ben ve diğer 6 kardeşim, abilerim ablalarım dolu dolu yaşadık o baba sevgisini.Siz hiç arabasının korna sesinden tanıdığınız için üstelik te diğer kardeşlerinizle yarışarak iş dönüşü babanizi karşıladınız mı arka arkaya iki kısa korna çalardı babam ben geldim diye ve bilirdik babamız gelmiş.Tabiri caizse koca bebek olana kadar inmedim, inmedik kucağından, baba sevgisinden asla mahrum kalmadık, fikirlerimizi hayat görüşümüzü, dini inancimizi şekillendirirken özgür bırakıldık.Hepimizi ayrı ama aynı sevdi ne eksik ne fazla.Basarisiz olduğumuzda kızmak yerine teselli etti.Ben sarı kızıydım onu mesela kikirdeyerek gülüşüm, iştahlı yemek yeyişim hoşuna giderdi hatta sofrada oturur dürüm yapışımı seyrederdi.Maddi durumu ne kadar kötü olursa olsun biz bayramı hiç kiyafetsiz geçirmedik.Şimdi ben onsuz geçen her bayramda yalın ve çıplağım.Hafta sonlarımızı 3-5 aile ile yaptığımız piknikler süsledi o arkadaşlarıyla bir kaç 70 'liği devirip demlenirken ve en güzel türküleri söylerken biz de en güzel oyunlarimizi oynadık.Ve yine Pazar günleri Temel Reis, Red Kit ya da Heidi'yi, Tusubasa'yı seyrettik.Bazen de o zamanlar boktan bulduğum kovboy filmlerini.Hastalandigimizda bize annem değil babam refakat etti annemin istemediginden değil onun o kutsal görevi üstlenmiş olmasındandı.
Baba mı dediniz benim için manası kelimelerle anlatılamayacak kadar derin herkes arkasından güzel şeyler konuşacak bir babaya sahip olmuyor biz bu dünyanın 7 şanslı kardesiydik.Dilerim tüm babalar özlenir, sevilir,sevdirir...
Neden bu kadar baba vurgusu yaptım çünkü her yazar kendinden bir iz bırakır eserinde aslında başkalarını anlatırken ayna tutar kendine.Nasil ki bir cenazeye giittiğiniz de herkes kendi acısına yanarsa her okurda kendinden bir şey bulur çoğu zaman okuduklarında.
Ben yazarımızın bu eseri yazarken ki bu ilk eseri olması münasebetiyle kendinden de çokça şey kattığını düşünüyorum.
Duygusal, içten, ilişkilerinde verici, vefakar ve bir okadar da isyankar olduğu hislerine kapıldım.
Bu sebepten yazdıklarını içten ve samimi buldum.
Kitabın içeriğine gelecek olursak eser kısa öykülerden oluşuyor.
Kimi zaman güldüm ama çoğu zaman hüzünlendim.
Mesela Arabesk öyküsünde kendi ogrencilerimi buldum, ergenuslar sizi deyip kahkaha attım.
Özcan öyküsünde küçük yaşta acı bir şekilde can veren babasının ardından hayata küsen Özcanla üzüldüm.
Babamın Gözyaşları öyküsüyle kendi babamı düşündüm vefakar ve fedakar babamı...Hep 56 yaşında olan babamı...
Ve son olarak Ali Baba öyküsüyle aramızda duygusal bağ olmasada bir şekilde yolumuz kesismis, bizde yer edinmiş insanlara duyduğumuz acıyı, üzüntüyü yaşadım.
Hani klişeleşmiş bir söz vardır ya "Acı duyabiliyorsan canlısın, başkalarının acısını duyabiliyorsan insansın." diye.
Acı duyabilenlerden ve insan kalabilenlerden olalım sevgili okur.
Son olarak yazarımızı bu yüreğe dokunan öyküler için tebrik ediyor ve demir tavinda dövülür deyip okudukça, yazdıkça kendini geliştirebileceği uzun ve başarılı yolculuklar diliyorum.Kaleminiz susmasın sevgili 
Çağlayan ASLAN
··
263 görüntüleme
Bütün incelemelerinizi okumaya çalışıyorum genelde ve anladım ki siz okuduğunuz bir kitabı sadece okumuyor, aynı zamanda yaşıyorsunuz. Bu benim kitabıma da nasip olmuş. Bazı kitaplar okunduktan sonra yazdırır kendisini, çoğu zaman da okuyan arkadaş guruplarında söyletir, uzun uzun üzerine konuşturur. Öyküleri hissetmiş ve hissederek yazmışsınız yine. Bütün babaların mekânı cennet olsun. Şanslı bir kız evlatsınız. Kitap okuyucusunu bulmuş. Çok teşekkür ederim tekrardan 🙏😊👍
Teşekkür ederim yorumunuz için.Ya evet ben inceleme yazarken edebi bir şeyler yazayım kaygısıyla ya da süslü cümleler kuracağım gayretiyle yazmıyorum.Evet okurken yaşıyorum, hayal kuruyorum, gülüyorum, ağlıyorum, üzülüyorum ve yer yer sinirleniyorum çünkü bir kitabın tam manasıyla içine girmeyince onunla bir bütün olamayınca tam olarak okumuş ya da anlamış olmuyorsunuz.Ki ben adı inceleme de olsa sadece kitabın bende bıraktığı hissiyatı yazıyorum.Evet "Baba gibi baba" olan tüm babalar huzur içinde uyusun.Ve bu meşakatli yolda Allah yardımcınız olsun.🙏
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.