Isaac Asimov Vakıf serisinin üçüncü kitabı İkinci Vakıf’tan sonra 29 yıl bekleyerek devam kitaplarını yazmaya başlamış. Bu durumun seriye büyük katkısı olduğunu düşünüyorum. Diğer kitaplara göre çok daha başarılı bir anlatım okuyacağınızı garanti ederim. Diğer kitapta bölümler arasında büyük zaman atlamaları oluyordu. Bu kitapta böyle bir durum yok. Böylece daha akıcı bir kitap okumuş oluyoruz. Kitabın konusu çok sürükleyici olduğundan hacmiyle ters orantılı olarak kısa sürede bitirilebiliyor. Yazının devamı bir miktar SPOİLER içerecek bilginize son maddeye atlayabilirsiniz.
Son kitapta Vakıflar arası savaşı görünürde kazanan 1. Vakıf olmuştu. Kitabın sonunda aslında bu durumun 2. Vakıf tarafından gizliliğin korunması amacıyla düzenlenmiş bir oyun olduğunu okumuştuk. Evrende barışla geçen 120 yılın ardından bazı kişilerde İkinci Vakıf’ın hala var olduğu düşüncesi oluşuyor. Bu görev için tuzağa düşürülen bir encümen üyesi Golan Trevize ve tüm hayatını ilk gezegen Dünya’yı aramaya adamış tarihçi Janov Pelorat seçiliyor. Üstün bir teknoloji ürünü olan uzay gemisi ile göreve çıkıyorlar.
Diğer yanda İkinci Vakıfta hızla yükselen genç bir konuşmacı olan Stor Gendibal, Golan Trevize’nin tehlikeli olabileceğini düşünüyor ve İkinci Vakıf tarafından bu kişiyi izlemekle görevlendiriliyor.
Bütün karakterlerimizin bir araya gelmesi ise varlığı bir efsane olan Gaia gezegenine yakın bir yerde oluyor. Bu noktada bütün Asimov evreni birbirine bağlanıyor. Robot kanunları, Sonsuzluğun Sonu kitabı, Katır’ın hikayesi mükemmel bir şekilde bir araya geliyor.
Diğer kitaplara göndermelerin olduğu, olayların çok güzel bağlandığı bu kitabı büyük bir keyifle, Asimov’a hayranlığım artarak okudum. Sözün özü Asimov sevdiğim yazarlar arasında Tolkien’in ardından ikinci sıraya oturmuştur. 
Isaac Asimov
··
127 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.