İnsan paramparça olup bir canavara dönüşmeden ne kadar eziyete dayanabilir? *SPOİ Pegasus çok iyi iş çıkarmış kitapların kapak tasarımı harika. Bir kutu tarzında bir yapısı var çok hoş. Konu bakımından ilgimi çektiği için aldım. Aslında biraz rahatsız olmak için. Ve kitap psikolojik gerilimi cidden yediriyor. Özellikle pedofili bir karakter röportajı çok ilginçti. Kitapta sürekli Çocuk istismarı, tecavüzü, işkence vs. Bu tarz olaylar geçiyor. Biraz okurken rahatsız edici olabiliyor. Ve karga kız diye adlandırılan Victoria'nın anılarına değiniyoruz. Sürekli geçmişe gidiyor hikaye bu kısımları okumakta heyecanlı. Victoria robot gibi bir karakter. Büyük ihtimalle çoklu kişilik bozukluğuna sahip. Genelde onun üzerine daha çok yoğunlaştı hikaye. Kitapta aşırı fazla karakter var. Bazı kişileri okurken tanıdık geliyorlar ama kim hiç hatırlamıyorum. Ve maalesef ki konu aşırı net değil. Parça parça vermiş yazarlar. Ve hasta-Terapist diyologlarini okumayı çok seven ben, Sofia'nın sürekli bunları atlamasina deli rahatsızlık duyuyorum. Konu olarak net bir konu ile başlamadı. 3 serilik bir kitap. Üzerine 3 kitap yazılır mıydı bilmiyorum ve şuanda net bişeyde diyemem çünkü sevip sevmediğimi anlamiyorum ama kitap akıcı. Okurken sıkılmıyorum ve bu çok iyi bişey. Okudukça ve biseyler kaptıkca inceleme gireceğim. S:230 Kitabı yarılamış vaziyetteyim. Yazarın dilini beğenemedim. Aslında dili değilde olayları aktarma biçimi diyebilirim. Hikaye çok dolu dolu. Sürekli cinayetler oluyor bir taraftan onu merak içinde okuyoruz, diğer taraftan sürekli Karga kızın geçmişine iniyoruz. Bir taraftanda Samuel isimli çocuk askerimiz var. Aşırı karmaşık. Çok olay var ve birbirine nasıl bağlanır merak ediyorum. Kitap akıcı ama olaylar çok kopuk kopuk bu durum aşırı rahatsız edici. Keşke baştan başlayıp yavaş yavaş ilerleyebilsek. S:350 Aşka karşı birisi değilim ama sürekli iki ana karakterin pat diye birbirine aşık olanları veya ilişki içinde bulunmaları saçma. Yazarlar neden aşka bu kadar ihtiyaç duyuyor? Özellikle samimi bir arkadaşlığın aşka dönüşmesi... Her neyse. Kitap baya akıcı ilerliyor. Samuel'in kurban olduğunu görünce şaşırdım. Kurbanlar genelde hapis tutulurdu ama o terapi alıyordu. Bu kısımlar cidden ilginç. Şuan hikâye biraz Sofia'nın geçmişine iniyor sürekli. Sofia'nın yaşadıklarına aşırı üzüldüm. 10 yıl boyunca kandırılmasi ve o kadar zeki bir kadının hiç anlamaması. Hikâyesi çok üzücüydu. Ve kitapta Sirre Leone diye bir ülke var. Orda çocuklara yapılanlar çok çok üzücü. Akıl dışı yani. Sadece çocuklara yığılması garip. İçerik olarak inanılmaz şeyler yaşanıyor bazen. Aşırı detaya girmemesi güzel ama çoğu kişi etkilenebilir. Kesinlikle +17 üstü bir kesime göre. °°° Şuan biraz sinirliyim. Bu şekilde bitmesi aşırı saçma. Yani iki önemli karakteri bir araya getirmek aşırı aşırı aşırı mantık dışı. İkisini farklı farklı ele aldı çoklu kişilik bozukluğu olamaz. Ters köşe yapmak değil bu bence direkt okuru kandırmak. Çoklu kişilik bozukluğu hakkında az çok bilgiye sahibim. Karakterimizdeki kişilikler birbirini tanıyor ama kitabın başından itibaren karşılıklı seansları bile işlediler. Yazar çok basit bir son verdi. Aşırı basit ve kesinlikle mantıksız. Sonunu hiç sevemedim. Bu şekilde olmamalıydı. Kitapta kötü sahneler var ama ben etkilenmedim. Martin'e yapılanlar. Gio (ismi net değil bende) ile ilişkisi vs. Çok abes. Kadın net değil. Karakter cidden çok ilginç ama mantık dışı hareketleri var. Kitapta sinir olduğum bir diğer öğe Jeanetta'nın Ake ile ilişkisi. Nasıl o kadar aptal birisi ile birlikte olabilir ? Ve sonunu sonuna kadar hak etti bence. Her neyse çok hayalkırıklığına uğradım. Umarım 2. Kitap çok daha iyidir. Verdiğim 4 puan kitabın akıcılığına sadece. Bu arada sevdiğim karakterler: Zeki ve sevimli olduğu için : Hurtig İlginç ve gizemli ama kitabın aşırı değinmediği :Ivo

Karga KızErik Axl Sund · Pegasus Yayınları · 2018198 okunma

·

482 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.