Gönderi
" İnsan mutsuz olduğu andan itibaren ahlakçı olur."
Ve bu kitapla Proust'la Combrey'den Balbec'e seyahat ederiz. Aristokrasiyi ve burvuvaziyi ironik bir dille eleştiren anlatıcı snobizminde aristokrasi kadar anlaşılmaz olduğuna, dönemin Fransa'sında ki yahudi karşıtlığına (Dreyfus olayına) dikkat çeker. Kitabın isminden mütevellit beşli çete adını verdiği bir grup kızla Balbec'te ressam Elstir sayesinde tanışma fırsatı bulur.
Ben Proust okumaya başlamadan önce dilini merak ettiğim için "Mahpus" tan bir bölüm olarak basılmış "Kıskançlık" kitabını okuduğum için beşli çeteye dahil olan Albertine'nin Proust için ne derece önem arz ettiğini biliyorum, buda benim merakımın eksisi olsun. Serinin büyüsünü kaybettiğimi hissettim bir an. Onun dışında Proust'un hayatında sanatın fazlaca bir önemi var. İlk kitapta kurgusal karakter olarak sunduğu yazar Bergotte ve tiyatro oyuncusu La Berma'nın Proust için ne derece önemli olduğunu fakat Bergotte'yle tanıştıktan sonra yazarların yazdıkları ve yaşantıları arasındaki ahlaki farka dikkat çekerken, benzer bir durumu ressam Elstir'da da dikkatimi çekti.Bir zamanlar Swann'ın Odette ile daha çok birlikte olabilmek adına aralarında bulunduğu Verdurinlere Elstir'in başka bir isimle katılmış olması anlatıcı için hayal kırıklığı yaratmıştır. Elstir'in bunu anlaması karşısında Proust'a söylediği belki de bilgeliğin sırrı olan sözler çok kıymetliydi. Anlatıcının Elstir'in tablosu için yaptığı muazzam yorum zihnimde belirginleştikçe evet; benimde Proust için yapmak istediğim yorum tam olarak bu dedim.
Önceki kitapta çan kululerinin tasviri beni benden almıştı. Bu kitapta da anlatıcının diline olan hayranlığım sayfalar sola devrildikçe katlanarak çoğaldı.Çok fazla önemli detayı buraya aktarmam zor belki ama zihnime kazınan bir hayata eşlik etmek benliğin eskiyen aşamalarına dokunmak güzeldi.
·
55 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.