"𝓒𝓮𝓷𝓷𝓮𝓽 𝓭𝓮 𝓬𝓮𝓱𝓮𝓷𝓷𝓮𝓶 𝓭𝓮 𝓲𝓬𝓲𝓶𝓲𝔃𝓭𝓮, 𝓑𝓪𝓼𝓲𝓵." "Dorian Gray'in Portresi", Oscar Wilde'ın oldukça sevilen ve popüler olan romanı. Ben yazarla "Mutlu Prens" kitabını okurken tanıştım ve kitaptaki her bir masala ayrı ayrı hayran kaldığımı hatırlıyorum. Hem dil ve anlatım hem de konu ve kurgu bakımından. Bu kitap da aynı şekildeydi. Sadece yazıldığı dönem için değil günümüz için bile oldulça cüretkar ve özgün bir konu karşımızda. Dili yine çok güzel. Klasiklerden olmasına rağmen okuması oldulça kolay. Betimlemeler ve tüm o anlatımlar yerli yerinde. Okumasını zorlaştıran tek şey fikir yoğunluğu ve fikirlerin ağırlığı. Ön sözde yazar "Sanat sanat içindir, fayda gütmez." anlayışını savunduğunu açıkça belirtiyor. Kitap hazcılık, ahlaksızlık, gençlik, güzellik gibi konular üzerine kurulu. Ama bence kitabı asıl anlamlı kılan, yazarın hayat hikayesini okumadan önce öğrenmek ve karakterleri kendi nasıl benzettiğini bilmek. Üç ana karakterimizden çok yanlış olmasın ama Lord Henry'yi kendini insanların gördüğü kişiye, Ressam Basil'i olduğunu sandığı kişiye ve Dorian Gray'i de olmak istediği kişiye benzeterek yazmış sanırsam. Bunu bilerek okudukça bana her satır daha anlamlı ve kapsamlı geldi. Yazarı kitaplarında ötürü çok sevsem de felsefi açıdan özellikle ahlak anlayışımız pek uyuşmuyor gibi. Yine de oldukça iyi yazılmış olduğundan kitabı her halükarda okuyorsunuz. Farklı fikirlere açık ve saygılı olmak gerek sonuçta. Dorian Gray'in karakterinin değişimi bana her ne kadar fazla birdenbire olmuş gibi gelse ve abartı olsa da zaten bu kitabın amacı abartıyı da kullanarak bir toplum ve birey eleştirisi yapmak aynı zamanda. Kitabın sonlarına doğru yazarın fikirlerini genel olarak duymamızı sağlayan Lord Henry karakterinden kitapların insanların eksik ve hatalarını gösteren eleştiriler olduğunu duyuyoruz zaten. O kısım bana "Fahrenheit 451" kitabında "Kitaplar hayatın yüzündeki pürüzleri gösterir ve insanlar onlardan bu yüzden korkarlar." tarzındaki alıntıyı hatırlattı. Neyse tekrardan "Dorian Gray'in Portresi"ne dönecek olursam ne kadar bu düşüncelerin insanı direkt etkilemesi kitabın sonlarına doğru yine savunulsa da ben herkes için bunun geçerli olduğunu düşünmediğimden belki belirli bir yaş ya da okuma kültürü seviyesinin üzerindekilere daha çok tavsiye edebileceğim bir kitap oldu. Genel olarak sevdim ama bana "Mutlu Prens"te hissettiklerimi hissettirmedi. O kısacık kitap beni nasıl etkiledi o kadar bilemiyorum hatta masalları hatırlamıyorum bile ama Oscar Wilde seven, masallardan hoşlanan, klasiklere başlamaya çekinen herkese özellikle yazarın o kitabını tavsiye ederim. Bunun dışında belirli bir okuma birikimi olan, klasik severlere de bu kitabı tavsiye edebilirim. Felsefe, fikir, toplum eleştirisi, ahlak, güzellik, haz, aşk, tiyatro, kadın, kitap, sanat gibi konular üzerine sizi oldukça düşündürecek bir kitap...

Dorian Gray’in PortresiOscar Wilde · Koridor Yayıncılık · 201872,9bin okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sude Özer