Koskaca bir zaman paylaştım üniversite yıllarımda Poe ile. Herkesin ahh Shakespeare diye gezindiği ingiliz dili ve edebiyatında ben daima omzumda görünmez kuzgun ile gezerdim. Edgar Allan Poe seven edebiyatçı oldum. Herkes bilir Poe öykücülügünü ama ben onu şiirleriyle tanımıştım... Annabel Lee, Raven, Dream With In A Dream... Analiz etmesi en zevkli şiirlerdi benim için. Poenun şiirleriyle başladı benim ona olan sevgim. Insanlara anlattığım ama insanların anlamadigi bir Poe vardı. Edgar Allan Poe Gotik edebiyattan ibaret değildi olamazdı. Karanlık bir ruhtu evet ama bir ruh doğuştan karanlık olmazdı. Olamazdı... Kitabı okurken zaten bildiğim ama çoğunlukla bilmediğim şeyler okudum. Kimi zaman bir insanin peşinden sürüklediği talihsizlik prangasıyla minik göz dolmaları yaşadım. Walt Whitman ismini görmek beni mutlu etti. Edebiyat ile haşır neşir olunca sanki ahbabımı selamliyor gibu oldugum isimlere denk geldim. Sevgili Poenun öykülerinden bahsederken kitap hepsini zihin süzgecimden geçirdim, hepsine de "ne öyküydü ama" tepkisi verdim. Kitapta bahsedilen her öyküye dokunmuşluğu ve öykünün de ruhumu doldurmuşluğu var. Velhasıl kelam, Poe üzerine güzel bir kitap olmuş. Poeyu merak eden ve onu anlamak isteyenlere güzel bir önerim olsun buda. Karanlık yanlı, muazzam zekaya sahip Poe.... keske daha fazla eserin, şiirin, öykün olsaydı. Şimdiki edebiyat ve yazınlara ayna olmuş değer maalesef öldükten sonra değeri bilinen biri olmuştur. Çok acı Vincent Van Gogh gibi ve ben onuda çok severim, hatta en sevdiğim ressamdır.... keşke hayatta kıymeti bilinseydi bunların... belki o zaman hayata tutunma sebepleri olurdu. Ruhani azaplarına ilaç, nefeslerine anlam olabilirdi toplum...

Edgar Allan Poe Gecenin Kıyısından Gelen Suratsız ve Yaşlı KuzgunKoray Sarıdoğan · Destek Yayınları · 202088 okunma

·

104 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Damla T.