Okuyucuyu fazla sıkmadan ve kitabı gereksiz uzatmadan anlatmak istediğini en güzel ve akıcı şekilde anlatan yazarımız, Stefan Zweig den aynı özelliklere sahip bir kitap daha. Kitap, ceza çekmenin korkudan daha iyi olduğunu anlatan bir hikayeyi anlatıyor. Bu kitabı okumadan önce böyle bir şey tam olarak hiç düşünmemiştim ama başıma buna benzer olay geldi aylarca cezamı bekleyerek korku çektim. O korkumu sizlerle paylaşmak istiyorum. Üniversite 1. Sınıf ilk dönemde bir dersin final sınavında kopya çekiyorum ve dersin hocasına yakalanıyorum. Hoca bana tutanak tutup dekanlığa veriyor. Bende dekanlığa gidip kopya çektiğimi kabul ediyorum ve geriye yiyeceğim cezanın açıklanması kalıyor. Ben ne ceza yiyeceğimi araştırıyorum ve 6 ay, 1 ay veya 1 hafta uzaklaştırma yeme ihtimalim olduğunu görüyorum. Tabi o zamanlar 1. Sınıfım ve acemiyim bu konularda bir şey bilmiyorum. O yüzden üst sınıflara soruyorum. Bana çoğu 6 ay uzaklaştırma yiyeceğimi söylüyor. Bunu duyunca kopyadan yakalandığımı aileme söylemiyorum. Sonuç eğer 6 ay olursa aileme söylemeyeceğim ve yalandan okula gideceğim. Çünkü, böyle bir şey olursa babam beni okuldan alırdı. 1 ay veya 1 hafta uzaklaştırma yersem aileden birine bunu söyleyecektim. Her neyse finalde kopyadan yakalanmıştım ben. Finaller bitti sonuç açıklanmadı bütünlemelerde bitti yine sonuç açıklanmadı. Bütünlemeler bitince memlekete gittim. Memlekete gidince öğrenci işlerini aradım ve sonucun açıklanıp açıklanmadığını sordum. Bana sonucun açıklandığını ve posta ile eve kargolandığını ve sistemde de sonucu göremediklerini söylediler. Bunu duyunca üzerimde olan korku artmaya başladı. 6 ay uzaklaştırma yeme korkusu bir yana birde evden biri eve gelen o postayı açarsa tüm evdekiler bunu öğrencekti. Okullar açılana kadar gelecek olan postayı bekledim. Evden dışarı adımımı atmadım. Her kapı çaldığında kalbim güm güm attı ve bu okulların açılmasına 1 hafta kalaya kadar sürdü. Tamamen çıldırmış bir durumdaydım. Dayanamadım ve 1 hafta kala öğrenci işlerini tekrar aradım. Sonra, okullar açılacak benim postam hâlâ gelmedi 6 ay uzaklaştırma yediysem gelmeyeceğim bana bir şekilde sonucumu söyleyin dedim ama ne ceza yersem gidecektim üniversiteye. Bunu ikna etmek için söyledim ve telefonun karşısındaki kişide ikna oldu. Halbuki sistemde ne ceza yediğimi görüyorlardı ama bana bunu söylememişerdi. Sonra telefondaki kişi bana 1 hafta uzaklaştırma yediğimi söyledi. Bunu duyduktan sonra üzerimden nasıl bir yük kalktı anlatamam. Ayrıca o posta eve hiç gelmedi. Şimdi bu kitabı okuduktan sonra acaba bu olay pişman olayım diye üniversitenin bana oynadığı bir oyun mu diye düşünmüyorım değil.

KorkuStefan Zweig · Parodi Yayınları · 2018103,5bin okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nuh