Yurdunu Kaybeden Adam romanında Tavlı, Roma'daki Türk elçiliğine müracaat etmektedir. Hem eserde ve hem de anılarında Londra ve Roma'daki elçilikler, konsolosluk olarak yer almaktadır. 1945-1947 yıllarında Türkiye'nin Avrupa'da bulunan elçilik ve konsolosluklarına Ankara'dan gönderilen talimatla, Türk asıllı Sovyet mültecilerine vize verilmemesi istenmişti. Bu durum II. Dünya Savaşı'nın sonuna doğru Almanlara savaş açıp müttefiklere katılan İnönü hükümetinin Sovyetler Birliği'nin baskısına maruz kalmamak için aldığı bir tedbir olsa gerek. Çünkü, Sovyetler Birliği ile müttefik kuvvetler arasında daha önce bahsedildiği gibi, Sovyet mültecilerinin Moskova'ya teslim edilmesi öngörülüyordu. Nitekim, İnönü hükümeti bu anlaşmaya göre, 1945'te Türkiye'de bulunan iki yüze yakın Türk asıllı Sovyet mültecisini, Sovyetler'e teslim etmek zorunda kalmıştı. Bu mülteciler Türk yetkililerin gözleri önünde kurşuna dizildiler. Bu durum hükümeti zor durumda bıraktı. BM, UNRA gibi Batılı kuruluşlar ve hatta Vatikan'ın bile Avrupa'daki mültecilerin çaresiz durumuna ilgi gösterip yardım etmeye çalışırken, Türkiye ve Müslüman ülkelerin onların kaderlerine ilgisiz kalması Ertürk'ü derinden yaralamaktadır. Avrupa'daki Türk elçilikleri içinde, bunun bir istisnası İsviçre idi. Burada 1947-1948 senelerinde büyükelçi olarak görev yapan ünlü yazar Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Türk mültecilere Avrupa'nın diğer ülkelerindeki elçi ve konsoloslara göre daha yakın bir ilgi gösterdi. Ayrıca bu konuda hazırladığı etkili bir raporu da Dışişleri Bakanlığı'na gönderdi. (...) Nihayet, 1948 yılının ortalarından itibaren mültecilerin Türkiye'ye yerleşmesine müsaade edildi.
Sayfa 124 - Ufuk Ötesi Yayınları, 2. Baskı "Dipnot"Kitabı okudu
·
140 görüntüleme
Bahsedilen 200 Türk asıllı mültecinin infaz edilmesi Boraltan Köprüsü Olayı'dır.
* Cabbar Ertürk, Kızılordu'dan Kafkas Milli Lejyonuna Bir Türk'ün II. Dünya Harbi Hatıraları
* Hüseyin İkram Han, Bir Türkistanlının İkinci Dünya Savaşı Hatıraları
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.