Hayat, ayrılığı ömür geçiyor.
Boğazda düğümleniyor yollar.
İstasyonlardan gönül yaşı damlıyor
Her bilet alındığında İstanbul'a.
Kapı eşiğinde bir çift ayakkabı şimdi hüzün
Bir araba kornası uzaklara sevdalı
Ya da ne bileyim bir bacanın vefatı.
Şu doludizgin atları sevdim de
Uzaklara gönlüm, oldu bitti yaralı.
Bazen bir sesi alıyorlar