Öne Çıkan Yorum
Bu kitabı küçükken okulda ismini çok duyardım kitap olduğunu da bilmiyodum kafayı yiyodum ya acaba insan ne ile yaşar su mu yemek mi diye onun verdiği sıkıntıyı hala hatırlıyorum.
Tuhaf bir istatistik paylaşmak istiyorum. Goodreads'de dünya çapında Anna Karenina kitabının okunma sayısı 700 bin küsürken, İnsan Neyle Yaşar kitabının okunma sayısı 11 bin küsür. Fakat 1000kitap'ta Anna Karenina kitabının okunma sayısı 18500 iken, İnsan Neyle Yaşar kitabı neredeyse 100 bine dayanmış. Sanırım ülke olarak Tolstoy'u biraz yanlış anlamışız :d
Bence bu kitabın bu kadar popüler olmasının sebebi -kısalığı ve yazarının Tolstoy olması dışında- bebekliğimizden beri her yönden maruz bırakıldığımız, kodlarımıza işlenen "sefaleti övme"yi tekrarlaması, yoksulluğun sözde bir erdem olarak yüceltildiği konfor alanımızı güçlendirmesi. Bu kitap çokça okunur, çok da sevilir ama baş ağrıtmaz. Ninni gibi bir ezberi tekrarlar geçer. Oysa kitap dediğin biraz baş ve karın ağrıtmalı.
Oldukça basit ve sıradan bir kitap olduğu için Simyacı tadı aldığımı da söylemeliyim zaten. Ama yazarı Tolstoy olunca hadi 1-2 puan vermeyeyim dedim onun hatrına 🤷🏻♂️
Yazarın bu kitabı ile ünlü olduğu ve sevildiği bir ülkede tabuları yıkan bir inceleme olmuş, tebrik ederim. Düşündüklerini olduğunu gibi söyleyen, lafını esirgemeyen insanlara hep imrenirim, senin ki de öyle olmuş. Şunu eklemek istedim, 9.paragrafta bahsettiğin kısımla ilgili şu söz aklıma geldi:
Geçmişten günümüze genel eğilimdir: İslamcı politikacılar halka örnek alması için Hz.Ali'yi anlatır, kendileri Muaviye'yi örnek alır.
2 önceki yanıtı göster
Değerli vaktinizden ayırdığınız için teşekkür ederim, ben sizin dediğinizi çok iyi anladım. Siyasilerin yaşadığı ve öğütlediği hayat arasındaki farka dikkat çektiniz. İsimlerden bağımsız olarak ben de sizi bu güzel benzetmeniz için tebrik ediyorum. 😌
Elbette Allah kelamı değil, her eser ve her yazar eleştirilebilir. Bunun doğru olması, yapılan her eleştirinin de doğru olduğunu göstermeyeceği gibi, büyük yazarların eserlerini eleştirmek de eleştireni kahraman yapmaz. "Bakın koskoca Tolstoy'u bile eleştiriyorum. Linç yiyeceğimi biliyorum ama yılmıyorum, doğruları söylemekten vazgeçmiyorum" neyin kahramanlığı?
Her yazarın her eseri aynı edebi değerde olmak zorunda değil, olması mümkün de değil.
"Sefiller'de fakirlik edebiyatı yapılıyor.", "Karamazov Kardeşler'de babaya isyan özendiriliyor." "Suç ve Ceza'da suç ve suçlu övülüyor." Eserlere bu gözle mi bakalım?
Bir eseri yersiz eleştirmek o eserin kıymetinden bir şey eksiltmez, ama eleştiriyi yapanın edebi seviyesini ve kalitesini ortaya koyar.
1 önceki yanıtı göster
üzgünüm ama kendileri zenginlik içinde yaşarken fakirliği yücelten hiçbir kitabı savunamam, üstelik suç ve ceza'da suç övülmez, raskolnikov'un yaptığı bireysel eylemin yanlışlığı ve mışkin ile bunun çözüme ulaşılacağı savunulur. ya da sefiller'de napolyon ve ordusu savaşırken, zenginlik içinde yaşarken halkının nasıl sefillik içinde yaşadığı anlatır, sefalet savunulmaz. bu kitapta ise düpedüz fakirlik güzel bir şeymiş gibi gösterilmeye çalışılıyor. insan parayla yaşar, hepsi bu.
Altına imzami atarım, tam nokta atışı yorumlar. Yıllar yıllar önce okuyup "bu nedir arkadaş?" deyip iki dakikada harcamıştım. Şimdi ara ara alıntılara göz atıyorum da az bile demişim. Savaş ve Barış okumaya usenenlerin "Tolstoy okuyorum abi" kapısı bu kitap. Kadercilik ve altı boşaltılmış şükür fetişini çok seviyor bu insanlar ne yapalım?
Üstelik diğer bütün kitaplarının okunma sayısını toplasan yine bu kitabın okunma sayısı kadar etmiyor arkadaş, böyle iş olmaz olsun. Adamın çok sağlam kitapları var, direkt bu kitapla tanımaya başlasalar aşırı yanlış tanırlar Tolstoy'u
Bu hayatta şu iki şeyden nefret ettiğim kadar başka hiçbir şeyden nefret etmedim: Dinin sömürülmesi ve yoksulluk güzellemesi.
Hocam size katılmıyorum Tolstoy insana ölümü anlatıyor , aç gözlü olmamayı anlatıyor, insanın ancak sevgiyle yaşayabileceğini söylüyor. Şöyle düşün hocam ne kadar zengin olursan ol ama içinde sevgi yoksa intihara kadar yolu var. hocam kısa bir hikaye kitabı olmasına rağmen çok şey anlatıyor. Onun için hocam sizin bu incelemenizi katılmıyorum. Ve çok kötü bir puan vermişsiniz.
Tolstoy'un bu kitabı gözlemlediğim kadarıyla, sadece sayfa sayısına göre en popüleri😃
Nasıl ki, Marquez'e Nobel ödülünü kazandıran Yüzyıllık Yalnızlık eseridir, kendisinin en iyisi dediği "Albaya Mektup Yok kitabıdır, fakat buralarda en çok okunanı Kırmızı Pazartesi'dir. Ha, Kırmızı Pazartesi güzel, anlamlı kitap, buna lafım yok. Sadece okuma kültürü zayıf olan toplum için ünlü yazarlar sadece okumuş olmak için okunur ve 2 cildlik, 3 cildlik dev romanlar bu iş için sıkıntıyken,100 sayfalık kısa romanlar idealdir👌🏻
Ve beni asıl şaşırtan instagram blogerlerin her zaman tavsiye olarak Coelho'dan Simyacı, Tolstoy'dan İnsan Ne İle Yaşar önermeleridir. Neredeyse hepsinin 5 öneri, 10 öneri listelerinde bu 2 kitap var. Açıkçası bana en "hiçbir şey kazandırmayan" kitapları bu kadar görmek garip geliyor.
Üstelik, rus edebiyatından çok sevdiğim yazar Tolstoy olmasına rağmen bu kitabını sevemeyen tek kişi olduğumu düşünürdüm hep. Yalnız olmadığımı görmek mutlu etti.
Tabii ki, kitapta güzel paragraflar da vardı, fakat tam da sizin dediğiniz gibi, "İnsan Neyle Yaşar?" diye sorup yol gösteren olarak seçeceğim kitap asla ama asla bu olmazdı.
Güzel bir inceleme olmuş, kaleminize sağlık. İyi okumalar, efendim☆
Vaktinizden ayırdığınız için çok teşekkürler. Bence Efendi İle Uşağı, Anna Karenina, İtiraflarım gibi kitapları çok daha sağlam. Yani bundan daha fazla okunmayı da hak ediyorlar. Bu kitap en hafif deyimiyle sığ kalıyor bütün diğer kitaplarının yanında. Yine de genç yaştaki okurlara başlangıç açısından bir tavsiye olabilir elbette…
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.