Ahmet Hamdi'nin erken romanlarında merkezi mevzu olan imparatorluk-cumhuriyet geçiş dönemi neslinin kimlik ve anlam arayışları, "Yaz Yağmuru" derlemesindeki kısa hikayelerin bazılarında da işlenir. "Acıbademdeki Köşk"teki mucit dayı karakterinin bir bisikleti faytona geri çevirmek istemesi ve "Yaz Yağmuru"ndaki genç kadının çocukluğunda yanmasını seyrettiği aile köşkünde teyzesinin hayaletinin sıkışmış olduğuna inanması bu içsel sancı (ve sanrı)lara örnek gösterilebilir. Yine Tanpınar'ın romanlarında gözlemlenen bilinç akışı (stream of consciousness) anlatım yöntemi hikayelerin çoğunda da kullanılır. Mesela yazar bu teknikle "Yaz Yağmuru" ve "Rüyalar"da ana karakterin çelişkili arzularını (bilhassa romantik) yansıtmıştır. "Teslim"de ise Tanpınar bilinç akışı tekniğiyle kuvvetli bir tezat yaratır: Emin karakteri taşra toplumsal teşkilatını çok köklü, gelenekçi, kuralcı, ve ürkütücü derecede "mükemmel" bulmakta ve kendi gibi şehirli birinin bu düzene ayak uyduramayacağını düşünmektedir. Hikayenin ilk yarısını onun bu mevzudaki mütalaası kaplar. İkinci yarıda ise Emin ve taşrada karşılaştığı eski arkadaşı Süleyman arasında geçen diyalogda, Süleyman'ın seneler önce kaybettiğini zannettiği ailesiyle yeniden kenetlenmek uğruna şehir hayatını terk edip taşraya yerleştiği ortaya çıkar. Ancak Süleyman sefil bir hayat sürmekte, ailesi--veya öyle olduğunu düşündüğü kişiler--onu sömürmektedirler. Dolayısıyla hikayede kullanılan iki değişik anlatım biçimi (bilinç akışı ve diyalog) hikayeyi gerek olay akışı, gerek karakterlerin ağırlık dağılımı, gerekse şehir-taşra tercihi mihverinde ikiye böler. Son olarak, Tanpınar "Teslim" ve "Yaz Gecesi" hikayelerinin içine, benim zevkime göre biraz fazla zımnen işaret ettiği beklenmedik gelişmeler de örmüştür. Belki başka bir okumada bunları daha iyi anlayabilirim. :)

Yaz YağmuruAhmet Hamdi Tanpınar · Büyük Kitaplık Yayınları · 1972234 okunma

·

255 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.