Lise zamanlarında hep yalnız başına öğrenci evinde kalmanın hayallerini kurardım, gerçekleştirdim de. Odamı KafkaOkur'dan çıkan posterlerle süsledim. Hislerimi, yalnızlığımı, yaşadıklarımı ama en çokta yaşayamadıklarımı hep onlarla paylaştım. Uykudan gözümü açtığımda, Nazım Hikmet'in masmavi gözleriyle bana bakarak söylediği "Yaşamak şakaya gelmez, Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın" dizeleriyle yeni güne hazırlandım. Akşamları kalabalıklardan sıyrılıp, yalnız döndüğümde Cahit Zarifoğlu'nun "Bir şehir kadar kalabalıktır bazılarının yalnızlığı" dizeleriyle kendime geldim. Birileriyle aynı gecenin sabahını ve yalnızlığımı paylaştığımda, Tomris'in Kahlo'nun muzip gülümsemelerini hissettim. Artık mezun oluyorum, yalnız krallığımın başkenti olan öğrenci evimi bozmaya geldim. Bir yandan hatıralarımı bozarken bir yandan da son bir kitap okumak istedim. Öyle bir son seçmeliydim ki içinde bulunduğum durumda üzerine tek bir söz dahi söylenmesin. Turgut Uyar da bu sonu ve isteğimi hissetmiş gibi, "Bak çocuk bir şiir yazdım, içindeki fırtınanın adını koyabilesin. Abluka burada başlıyor çünkü." diyor bana. BÜYÜK EV ABLUKADA

Dünyanın En Güzel ArabistanıTurgut Uyar · Yapı Kredi Yayınları · 20161,404 okunma

·

468 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.