tertemiz, pırıl pırıl giysileriyle çocuklar koşuşuyor, gülüyor, oyun oynuyorlar, bir şeyler yiyip içiyorlar. Bir kız çocuk oğlanla dans ediyor, ne güzel
Dostoyevski
Pırıl pırıl bayram elbiselerini giymiş çocuklar ne güzel bir manzaradır dertten telaştan uzak çocuk sesleri belkide hayata neşe katan en güzel sestir bir çocuğun gülüşündeki o mutluluk belkide hayatın en güzel resmidir evet bahar günü gelmiştir şimdi insanın kırlarda sırtını rüzgâra verip uçurtmasının tellere takılmadan uçurtma uçurtma vaktidir hangi birimiz sevmez o ilk bahar ve yaz aylarını çünkü o mevsim dışarı çıkma özgürce dolaşıp seyahat etme vaktidir alırız bisikletimiz boydan boya caddelere akın ederiz alırız eşi dostu yanımıza bir çocuk sevinci ile yaylalara yayılırız veya bir tatlı huzur almaya geldim der gibi bir semaver çay demler geçeriz salıncak başına güzel bir akşam sefası ve 1 çay eşliğinde tatlı bir muhabbet işte böyle bir hayatı kim arzu etmez istediğimiz bir muhabbet bir huzur ve yaşamak istediğimiz sadece çocuk sevinci ile çocuk neşesi ile pırıl pırıl tertemiz elbiseler ile kırlara yayılmak özgürce koşmak gülmek oynamaktır sahi kaçımız istediği hayatı yaşayabilmiştir umutlar kırık hayaller paramparça
Oysa ne güzeldir bir çocuk gibi yaşamak çünkü o küçük çocuklar hayata saf bakarlar gülüşleri masum ve sade olur kin hırs kıskançlık bilmezler oysa biz büyükler öylemiyiz kimimiz hırs peşinde bazımız menfaat peşinde ne yazıkki dünya çıkar ve menfaat peşinde o çıkar dediğimiz olaylar miras para kendince hakk davası kardeşi kardeşe vurdurmuyormu evet her çocuk pırıl pırıl olmak tertemiz olmak isterler kimisi bu hayalini gerçekleştirecek şanslıdır ancak günümüzde bazen çocuklar anne karnında bazen kör bir kurşun sonucunda hayallerinden koparılıp ölüme mahkûm edilir sahi bugün dünyada kaç çocuk kör bir kurşun sonucu filistinde arakanda türkistan da kaç çocuk şehit edilmiştir acaba böyle kaç çocuk vardır anne karnında yada kör bir kurşun sonucu ölen ve acaba kaç annenin göz yaşı sel olup akmaktadır Ne diyelim Allah hiç bir anaya gözyaşı döktürmesin sebep olanlardan da tez zamanda hesabını sorsun
Dostoyevski çocukların tertemiz elbiselerle bayramlık elbiselerle sokağa çıkmasını istiyor bu gün tertemiz elbiseler giymek kaç kişiye nasip oluyor o gecekondularda kaç elbisesiz insan var ekmek alacak parası olmayan kaç insan var yaşamını kaç kişi çöpteki ekmeği yiyerek sağlıyor söylermisiniz yiyecek ekmeği olmayan insanın giyecek elbisesi olabilir mi dostoyevsi çocukların özgürce koşmasını istiyor evet bugün çocuklar koşuyor ancak kimisine şans gülmüyor baht gülmüyor sokaklarda büyümek zorunda kalıyor bir ekmeğe muhtaç olduğundan ekmek çalıyor baklava çalıyor çocuk koşuyor kaçıyor ama kimden polisten ve yakalanıyor ve nice çalan insan yıllarca sorgusuz sualsiz yaşarken bir çocuk ekmek çaldı diye yargılanıp yıllarca hapise mahkum ediliyor kimi çocuk ise doğduğu toprakta filistin türkistan toprağında ölüme mahkûm ediliyor yani kimi çocuk gecekondularda tertemiz elbiseler giyemeden kimi çocuk bir bomba altında gülmeye doyamadan can veriyor söylermisiniz bir çocuğun tertemiz bayramlık elbiseler giyip sokaklarda dolaşması gülüp oynaması gecekonduda yaşayan çocuğun gönlünce doyuncaya kadar yemek yemesi bir hayalmidir yoksa gerçek dünya Ahmet kayanın şarkıda dediği gibi uçurtmam tellere takıldı hani benim sevincim nerede çaldılar gençliğimi habersiz.... sözlerinden mi ibaret
·
287 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.