Kitabı bitirdiğimde düşündüklerim: beklediğimden daha iyi bir kitap. genç yetişkin denen bir kategoriye ait olmanın getirdiği özelliklerin hepsi var, ama kitap daha az aksiyon barındırmasının getirdiği bir ağırlığa, tutarlı ve hikâyeyi iyi anlatabilen ve etkileyici de olabilen bir anlatıcıya sahip. İlgi çekici olmak adına rahatça göz boyayıcı kolay sahnelerle, olaylarla doldurabileceği olay örgüsünü yazarımız daha çok sahicilik üzerine kuruyor. Dört kitaplık serinin ilk kitabının bir büyüme, ergen olma, ait olma metaforuna dönüştüğünü de söyleyebiliriz. Çok etkileyici bir eser değil, ancak az etkileyici olduğunu da söylemek belki haksızlık olacak. Kitabın bir eşiği aşamadığını ve o aynı eşikte ve çizgide hikâyesini sürdürdüğünü, bu çizgi ve eşiğin kitabın olumlu ve iyi atmosferini ve niteliğini oluştururken daha iyi olmasını da birşekilde engellediğini söyleyebiliriz. Bu eşik sanki yazarın daha öteye geçemediği bir sınır gibi. Hikâyenin üslûbu, anlatımı, bu ötelere geçmenin mümkün olduğuna işaret ediyor ancak yazar oraya geçmiyor ya da geçemiyor, kitabın böylece daha derinlikli, daha iyi bir eser olmasını ıskalamış oluyor aslında. Ancak belki ikinci, üçüncü, dördüncü ciltlerde bu mümkün olmuştur. Okur muyum bilmiyorum. Genç olmak, çocuk olmak; ait olamamak, yabancı olmak, dışlanmak..."karanlık zihinler" sadece kitapta anlatılan doğa üstü özelliklere değil, büyümek konusunda aşılmak zorunda kalınan o eşiğin, o çizginin de bir ismi gibi duruyor. Çalkantılı, korkutucu, hasarlar da bırakabilen bir çocukluk ve ergenlik döneminin bütün o fırtınalarını böyle bir hikâye üzerinden okumak iyiydi. Bu yüzden önerebileceğim bir kitap olduğunu söyleyebilirim Karanlık Zihinler'in.

Karanlık ZihinlerAlexandra Bracken · Parodi Yayınları · 20213,541 okunma

·

528 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cem