Onun(Mustafa Kutlu) öykülerinde gök kubbe altında yaşadığımızın, toprağa bastığımızın, nefes aldığımızın, kısaca etrafımızda bizden başka canlıların da yaşadığının farkına varırız. Gözümüzü tabiata çeviririz. Öykülerde durmaksızın yağmur ( yani rahmet) yağar. Keklik, kanarya, bülbül sesleri işitilir. Korulukların arasından tatlı esintiler gelir. Üstümüzde güvercinler, martılar uçuşur. Bozkır güneşlerinde yanar; çınarlar, akasyalar, ceviz ağaçları altında gölgeleniriz. Lavanta kokulu yataklarda uyur, o gece mutlaka rüya görürüz. Rüyada köyümüze dönmüşüzdür. Yalın ayak, toz duman içerisinde, yanımızda kangal köpeği, ırmağa doğru koşarız.
Sayfa 85Kitabı okudu
··
108 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.