Arif Tekin, kurana ve islama kaynaklık eden Zerdüşt inançlarını, tarihi süreç içinde incelemeye alıyor. Zerdüştlük, Orta doğuda oldukça yaygındı, bugün İngilizce nasıl dünya diliyse, o zamanda da Zerdüştlük inancı ve kültürleri o kadar baskındı, ayrıca 2-3 imparatorluk tarafından kabul edilmiş bir inanıştı, dolayısıyla kuranda ve islamda örneklerini görmek hiç şaşırtıcı değil. Kuran’a girmiş birçok farsça kelime de, bu inanış ve kültürün kaynaklık ettiğine örnek olabilir. Örneğin Zerdüşt’ün savunduğu düşüncenin adı “Dén / Daéna”dır. Kuran’da yaklaşık 90 yerde geçen “din” kelimesi de Arapça değildir. Zaten kuran’da da din şudur, budur diye bir ayet yoktur, herhangi bir tanımı yapılmamıştır. Kelime direkt olarak kopyalanırken “yahu kelime tamam da, anlamı manlamı yok mu bunun?” diye sormak unutulmuş galiba. Peki bunları nerden biliyoruz? Bazı kaynaklara göre Zerdüşt, kendi kutsal kitabı Avesta’yı sonraki nesillere aktarabilmek için 12.000 öküz derisi üzerine yazdırmıştır, kimi kaynaklarda, Zerdüşt’ün yazdığı Avesta, on iki ciltten oluşuyormuş ve on iki öküz ancak taşıyabiliyormuş bilgisi de var. “Zerdüşt’ten sonraki zaman içinde Büyük İskender, İran ve etrafını istila edince Avesta’yı imha eder. Bugün var olan Avesta, gerçek Avesta’nın çok az bir bölümünden oluşur. Bunu da Zerdüşt yanlıları İskender baskınından kaçıp Hindistan taraflarına giderken beraberlerinde götürüp kurtarabilmişlerdir.” (11) Zerdüştlüğün izlerini tabiki sadece islamda değil, diğer dinlerde de görüyoruz. Örneğin ; ➤ Zerdüşt’ün annesi bakire iken ona bir ışık gelmiş ve Zerdüşt, babasız olarak bu ışıktan meydana gelmiştir. Tanıdık geldi mi? ➤ Savunduğu fikirlere tebliğ ederken, onu huzursuz edenler sebebiyle başka bir şehre gider, tebliğe devam etme amacıyla, Hindistan’ın Belh şehrinde sultanın etrafındakilerle girdiği ilim-fikir tartışmalarında hepsini mağlup eder. Bu yenilgiyi kabul edemeyenler, Zerdüşt’e komplo kurarlar ve onu sihirbazlıkla suçlarlar, Zerdüşt hapse atılır. Sonraki zamanlarda padişahın altı hastalanır ve Baytarlar çare bulamaz, Zerdüşt de padişahın atını iyileştirirm fakat kendisi benim davamı kabul edecek ve bana komplo kuranlar suçlarını itiraf edecek der. Zerdüşt atı iyileştirir ve padişah da Zerdüşt’ün davasını kabul eder. Kuran’daki, Yusuf’un zindana atılması, Firavun’un rüyasını yorumlaması ce Mısır’da şöhret olması efsanesinin kaynağı anlaşılıyor sanırım. ➤ Bir diğer benzerlik; Zerdüşt doğduğunda, olağanüstü durumlar sebebiyle, onun ilerde yapabileceği şeylerden korkulmuş ve ateşe atılmış, fakat ateş onu yakmamıştır, diye bilgiler de mevcut. Ateşte yanmama özelliğine bir tek İbrahim sahip değilmiş demek. Bunlar sadece birkaç örnek, bu inanışlar arasındaki kopyala-yapıştırların tamamını örnek verecek olsam, inceleme uzayıp gidecek. Son olarak da, okuma yazma bile bilmeyen (bu müslüman çevrelerce övülen bir şeydir.)Muhammed’in, bunca bilgiyi nerden edindiğine değinmek istiyorum. Muhammed zamanında Zerdüşt’ün Avestası piyasada vardı. Bu fikir Ortadoğu’ya bir efsane gibi yayılmıştı. Büyük İskender’in doğuya yaptığı seferden önce, bölgede bulunan imparatorlukların da resmi diniydi, kısaca Orta Doğu’da yaygındı ve oldukça ses getirmişti. Tabi Zerdüşt’ün fikirleri ile ilgili Muhammed’e bilgi veren Selman-ı Farisi gibi, bu inancın uzmanları da vardı. Fars ve dolayısıyla Zerdüşt inançlarından yararlanması, ayetlerini oluşturması yönünde somut örnekler var. Örneğin kuran’da birçok kelime Farsçadan geçmiştir, neden başka bir dil değil de Farsça? Demek ki, o kültürün, inancın, örf-adetlerin baskın geldiği bir ülkeyle komşuydu. Bir diğer örnek, Muhammed döneminde Nadr b. Haris “Ey ahali! Muhammed’e inanmayın, çünkü o size Fars yöneticilerin geleneklerini ve adetlerini anlatarak; yalandan bana vahiy geldi diyor. Keramet bunları anlatmaksa, gelin ben daha iyisini anlatayım.” der. Tabi Muhammed adama kızıyor, hikmetinden sual olunmayan tanrı durur mu? gönderiyor ayeti, “Duyduk duyduk! İstesek elbette bunun benzerini biz de söyleriz, bu eskilerin masallarından başka bir şey değil. Dediler” (enfal/31) Bir diğer ayet; “Hiç kuşkusuz, ‘Kesin olarak bunları ona bir insan öğretiyor’ dediklerini biliyoruz. Oysa ona öğretiyor dedikleri kişinin dili yabancıdır, bunun dili ise açık seçik Arapça’dır.” Burda Selman-ı Farisi’den bahsediliyor. Selman-ı Farisi; Zerdüştlükte de Hristiyanlıkta da oldukça bilgili birisiydi, ki yıllarca Hıristiyan âlimlerden din konusunda bilgiler edindi, bilgilerini artırmayı sürdürürken, geçimini sağlamak için hayvancılık yapardı, bir ara Hicaz bölgesinden Arap tüccarlar bölgeye gelir, Selman onlardan Muhammed’in adını duymuş olmalı ki, gidip öne sürdüğü fikirlere bir bakayım der, Arap kafile ile yola çıkar. Selma’nın Muhammed’e ulaşması uzun bir hikaye, kendisi köle olarak satılıyor vesair, burada ayet üzerine duralım. Ayşe “Selman ile Muhammed, geceleri baş başa kalıp, geç saatlere kadar konuşurlardı.” diyor. Peki Selman Arapça bilmiyorduysa, Muhammed ile sabaha kadar hangi dilde konuşuyordu? Kaldı ki, yıllarca dili Arapça olan suriye tarafında kalmış, o papazlardan bilgiler edinmiş, Arapça bilmiyor olma olasılığı nerdeyse sıfır. Kimi İslam alimleri, Zerdüşt düşünceleri İslamla uyum içinde olduğundan, onun ısrarla peygamber olduğunu iddia ederler. Bunun sebebi İsa, Musa ve Muhammed’in peygamberliklerine itiraz gelmesin diyedir. Neticede hepsi ortak bir Allahtan geldi ya hani, aralarındaki benzerlik ondan. Peygamber denilen kişiler, kendi düşünce ve fikirlerini cahil halka, “Beni tanrı gönderdi, itaat etmezseniz size cehennemde zakkum yedirilecek.” diyerek, kendilerine inandırmaya çalışan ve projelerine dokunulmazlık kazandırmayı amaçlayan siyasilerdir. Aksini iddia eden de bir dine mensuptur. Cehaletin karanlığında kitaplar, ışığınız olsun. İyi okumalar!