Mustafa Kutlu dendiğinde zihnimize, bir kahvede, yanındaki insanlara sigara dumanları arasında durmaksızın bir şeyler anlatan bir hikâyeci fotoğrafı düşüyor. Gülüyor, şakalar yapıyor, sağa sola laf yetiştiriyor. Hasbî, kalbî ve sahih. Edebiyat çoğu kez umurunda bile değil. Hepsini aşmış, çoşkulu ve içten, anlatıyor, anlatıyor, anlatıyor.
Sayfa 230Kitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.