İbn Arabî'nin hayatını okurken orada bir hanım mürşide rast gelmiştim, Fatma Hanım... Onunla tanışınca kadınların tasavvuftaki konumunu merak eder olmuştum. Zira bir kadının mürşit olması ile ilk defa karşılaşmıştım bunun sonucu olarak da yalpalamıştım. Sonra bu kitap çıktı karşıma, Hayat Nur Hanımefendi'nin zihin dünyası, manevi dünyası ve bakış açısı deyim yerindeyse ufkumu genişletti. Tasavvufa bir cinsilatif sıfatına sahip kadın olarak bakmanın yanısıra eşref-i mahlukat olan âdem gözüyle bakmayı öğretti, yolları sundu. Hz. Ali Efendimizin dillendirdiği 'Sen kendini bir varlık zannediyorsun. Hâlbuki sende koca bir alem gizlidir.' hakkikatini gönül bahçeme tomurcuk olarak ektim. Tasavvufu belli bir kalıplar içinde taliplere sunmak ve onları dört duvara hapsetmek yerine, okyanusun içinde bir damla olduğunu, o damlanın içinde de yine bir okyanus olduğunu anlatmak için bu türde eserlere çok ihtiyacımız var. Öyle ya manevi hallere hudut çizilmez, hudut çizilir zannedildiği an maneviyat yok olur.
Okurken bol bol istifade ettiğim, bu keşmekeş arasında bana beni anlattığı için ve 'karanlık karanlığını arttırdığı zaman, nurun da nuru artmalı' şiarınca bu kitabı her talep edene tavsiye ediyorum.
Kitapla ve nurla kalın dostlar
