Fakir Baykurt'un yaşam öyküsünü anlattığı 8 ciltlik serinin ilk kitabı Özüm Çocuktur. 1929-1943 yılları arasını kapsıyor kitap. Cumhuriyet döneminde Anadolu'daki insanların yaşayışlarındaki zorlu koşullar gözler önüne seriliyor. Fakir Baykurt'un doğduğu yer olan Akçaköy'de geçiyor anlatı. 1929 yılının Haziran sıcaklarında, arpalar yolunurken, Akçaköy'ün yüksek gökleri altında açıyor gözlerini Baykurt. Babası da savaşta ölen kardeşinin adını veriyor: Tahir. "Öldü Tahir, doğdu Tahir!" diyor. -Daha sonra Fakir oluyor tabii.- Akçaköy'ün insanlarını, okul arkadaşlarını, akrabalarını okuyoruz, onları tanıtıyor bize onlarla olan ilişkisini. Ölümü ilk kez acı şekilde fark edişini, akraba olan kişilerin her zaman iyiliğini düşünen insanlar olmadığını, ilk kez içilen çayın tadının bir daha unutulmamasını, ekonomik eşitsizliğin-ki bırakın Anadolu- İstanbul'u yakın köyler arasındaki eşitsizliği bile- okuyoruz onun satırlarında. Kolay bir yaşam değil bu, köy hayatı sadece doğadan ibaret ya da kuru yoksulluktan ibaret hiç değil. Tek başına 6 çocuk büyüten Baykurt'un annesi Elif'i okudukça kadının gücünü içimde hissetmek- neredeyse 100 yıl öncesi- çok iyi geldi bana. Ancak sırf dul kalmış kadın gözüyle ve yetim çocuklar olarak görülen aileye zaman zaman yapılan haksızları okumak boğazımı düğümledi. Mühendis olmayı kafasına koyan, çok çalışkan Baykurt'un sırf maddi yetersizliklerden dolayı -ve yetim olması da tabii- köy enstitüsüne bile zar zor girmesi sözde herkese eşit eğitim anlayışı olan bir ülkede yalnız zengin, ağa çocuklarının okuyabilmesi, Baykurt'un çok büyük uğraşlar sonucu-lütfen okuyun!- köy enstitüsüne girmesi çok dokundu bana. Sekiz yaşındaki çocuğun, Akçaköy'den ibaret olan hayatında küçücük dünyasına dünyaları sığdırmasına hayran kaldım, herkese tavsiye ederim. "Küçük omuzlarıma binen çileyi düşündüm. Ne mutsuz çocukluk bu? Yarın minareye çıkıp bağırmak ya da İzmir'den gelip Ankara'ya geçen treni durdurup içindekilere sormak istiyorum, herkes için böyle mi yaşam? Daha önemli sorular bulup sormayı düşünemiyorum."(sf. 173) İyi ki yazdın, iyi ki çocuk kaldın!

Özüm ÇocukturFakir Baykurt · Literatür Yayınları · 2019136 okunma

·

151 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

betül