İsmi gibi beyaz olan bir aşkın, günümüzde yaşanmayan veya yaşanması da pek muhtemel olmayan saf, temiz, karşılıksız, çıkarsız, hesapsız duyguların yolculuğuna çıkmak için okumanız gerek. Dostoyovski'nin Budalası' ndaki Prens Mışkın ana karakterini melankolik, saf, samimi, sosyopatik yapısıyla biraz anımsatsa da, onun kadar karmaşık ve analiz edilmeye muhtaç değil.En azından hikaye tarzında, akıcı , karakterler daha az...İyi okumalar ve düşünmeler
