Kitabı kimler okumasın?
1- intihara meyilliyseniz
2- yalnız kalmaktan korkuyor sığ arkadaşlıklara sığınıyorsanız
3- acı çekmenin olgunlaştırdığı bilincine henüz varamadıysanız
4- ayy çiçek böcek her renk tozpembe diyorsanız
5- Çeşme'de elimde portakal suyum sahilde okuyacağım tatlım diyorsanız
Evet kalanlarla devam ;
Bu inceleme hüzün, acı, yalnızlık, ölüm duygularını içerir, Pavese'i anlamak için bu duygular üstüne düşünmüş olmak gerekir. Elbette yaşadık bu duyguları yaşamak zorunda bırakıldık bahsettiğim şey bu değil. Şiirleri okumadan önce naçizane bunlar üstüne düşününüz.
" Bütün sanatlar gibi edebiyat da hayatın yetmediğini itirafıdır" der Fernando Pessoa.
Cesare Pavese için de ölüme karşı meydan okumak : "yazmak".
Büyük bir yalnızlık içinde şair, beklentisi yok hayattan
"Hiçbir şeyin olmacağı bir günün şafağından daha kötüsü yoktur. Yararsızlıktan daha acı bir şey yoktur." der
"yalnız kalmaktan ürpereceğiz. Ama yalnız kalmayı isteyeceğiz." der ve ekler
" yalnızlığı ve yaşamayı öğrendik."
Tek başına ölüme yürüyen bir şairin ayak seslerini duyuyorsunuz bu şiirlerde
"Ölümün bir bakışı vardır herkese.
Ölüm gelecek ve gözleri gözlerin olacak.
Kötü bir alışkanlığı bırakmak gibi olacak"
“Sözler değil. Eylem. Artık yazmayacağım.” diyor 18 ağustos 1950'de ve daha sonra
Henüz 42 yaşında bir otel odasında canına son veriyor.
Şiirle kalın.