“Harp bildiğin gibi. Moral bozuk.” *** Nazi hikayelerine, ikinci dünya savaşı acılarına, Yahudi soykırımına siz de çok mu maruz kaldınız? Anne Frank’in hikayesi size “işte bir diğer hikâye” gibi mi geliyor? O halde zamanda azıcık yol alalım. 1947’ye gidelim. Savaş biteli iki yıl ya olmuş ya olmamış. Daha yaralar ufaktan ya sarılmış ya sarılmamış. Yahudi olduğu için katledilen bir ufak kızın saklandığı gizli bölmedeki yaşantısını anlattığı bir günlük çıkmış ortaya. İşte Anne’in hikayesini bu bağlama oturttum: 1947’deki bu ilk basıdan ve 1947’de okuyormuşum gibi. *** Anne, seninle benimle aynı ergenliği yaşıyor, yaşadığı koşullar ise bizimkinden biraz değişik. Annesine, ablasına, babasına kuruluyor, birlikte saklandıkları ailenin üyeleriyle çekişiyor, zaman içinde o ailenin oğullarına âşık oluyor ve öte yandan tüm hayallerini savaş sonuna denk gelecek şekilde kuruyor. Zannetmeyin ki vazgeçiyor, yakalanmamak için pencereden bakamadığı yılları hala Fransızca, cebir, tarih çalışarak geçiriyor. Ve gizli bölmedeki 2 yıl içinde tam 13 santimetre uzuyor. *** Güzel de yazıyor namussuz. Zaten ya gazeteci yahut yazar olmak istiyor. Hollanda’yı da pek benimsemiş. Savaş bir bitsin diyor, bu ülkede çalışacağım. Ve 1943’te bir gün şöyle yazdığını okuyunca kalbiniz sızlıyor: “Savaş belki bu yıl biter.” Çünkü biz zaman yolcularıyız -biliyoruz ki o savaş o yıl bitmiyor. *** Ben o gizli bölmeye girdim, o merdivenleri çıktım, boyunu santim santim ölçtüğü çizikleri gördüm, Anne ve yanındakilerin çıt çıkarmadan saklandıkları Amsterdam evini yüreğim ağzımda gezdim. Bulunduğum lokasyon bana bu şansı sağladı. Ama o müzeye gidemeseydim dahi, bu hatıra defteri eliyle o bölmeyi görür, o çatı katına tırmanırdım. *** 47’den beri insan olmanın utancı kocaman gövdesiyle o binada yaşıyor. Müzeyi ziyaret edenler bir bir bu utançla yüzleşiyor.

Anne Frank'ın Hatıra DefteriAnne Frank · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20177.6k okunma

·

2,011 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burcu Booker