Sadako II Dünya Savaşı'nda, Japonya'da yaşamış küçük bir kızın gerçek öyküsü anlatılmaktadır. Atom bombası atıldıktan sonra radyasyondan etkilenen Sadako, tam 10 yıl sonra lösemiye yakalanır ve hayatını kaybeder. Ama o umudunu, hiçbir zaman yitirmez ve son ana kadar canlı tutar. Nasıl mı? Japon geleneğinde "1000 tane turşu kuşu yapanın dileği kabul olur. " inancına sımsıkı sarılarak.. Ve başlar, hastane odasında turna kuşlarını katlamaya.. Lösemi ağrıları bir taraftan, ailesinin gözlerinde gördüğü hüzün diğer taraftan, Sadako'nun her daim omuzlarındadır. Ama O, yine de pes etmez, kokeşi bebeğine bakarak " İyileşeceğim. Ve bir gün, rüzgar kadar hızlı koşacağım, " der. Her geçen gün turna kuşlarını yapmaya devam eder, taa ki son katladığı 644. turna kuşu kadar.. Sonrasında hayata gözlerini yumar. ◕◕◕◕◕◕◕◕◕◕◕◕◕ Okur olarak son söz: Bilindiği üzere atom bombası II Dünya Savaşı'nda Japonya' da ciddi yaralar açmıştır. Ama öyle ki Japonya, zamanla o yaraları sarmayı başarmıştır. Bir gün kampüste Asyalı öğrencilerle sohbet ederken konu o zaman, II Dünya Savaşı'ndan açılmıştı. Sorardık, Japon arkadaşa: _Ciddi bir savaştan çıkmış ülkesiniz.Ama yaralarınızı sarıp ülkenizi gelişmiş ülkeler seviyesine yükseltebildiniz, peki bunu nasıl başardınız? dedik. Japon arkadaşta başlardı, anlatmaya.. Bizim eğitmenlerimiz, biz okula başlamadan önce bizi, atom bombasının atıldığı Hiroşima ve Nagazaki kentlerine görürdü ve bizler oradaki tahribatı canlı canlı gözlerimizle görürdük. Sonra öğretmenlerimiz eklerdi. "Bakın görün, bizler ne acılar çektik, ne hale geldik, eğer sizler şimdi çalışmazsanız, geçmişte çektiğimiz acıları tekrar yaşarsınız," derlerdi. "Anlayacağınız çocuk yaşta bizlere yaşanılanlardan ibret almamız öğretildi. Bizler de çok çalıştık." Düşünüyorum da Japonya'ya bataklık ülkesi demek aslında pek yanlış olmaz çünkü orada topraklardan ne doğru düzgün maden çıkar, ne ekin yetişir. Orada bir tek, pirinç yetiştirip balıkçılık yapabilirsin. Ama onlar ne yapıyor? Şartlara boyun eğmiyor. Dışarıdan ham madde, maden satın alıyor. Sonra aldığı madenleri işleyip; cep telefonu, tablet, bilgisayar olarak piyasaya geri satıp ekonomisini güçlendiriyor. Ve böylelikle, yükselerek gelişmiş ülkeler içerisinde yerini alıyor. Zaten Japon kültüründe başarısızlık onur meselesi kabul edilmiyor mu? Televizyonlarda görüyoruz, adam başarısız olunca hemen harikili yapıp, kendi canına son veriyor. Sözün özü atalarımızın değimiyle "Çalışan demir pas tutmaz. " diyorum. Darısı ülkemizin başına.. Şuan, Sadako'nun duygu yüklü hikayesinden buralara kadar nasıl geldim, bilemedim. Konudan konuya zıplamışım. Ama sanırım bu, hikayenin satırları etkisinde fazla kalmış olmamdan kaynaklanıyor. Gerçekten hikâye fazlasıyla okunmayı hak ediyor. Bir sonraki incelemede. görüşmek üzere.. Sevgiyle kalınız. ◕‿◕