Salpa : Kaçan , korkan , susan, korkan , korkmuş ,korkutulmuş ... Salpa ve Kıvırcık ... Konya'dan İstanbul'a kaçan iki gencin dramıdır "Salpa"... Köyden kente ilerleyen yaşamın zorlukları altında ezilen Mehmet Salpa ve korkuyu bilmeyen Kıvırcık.. Yaşam ; kentle köy , işçi yöneten, zengin fakir , iyi kötü ikilemleri arasında gidip gelirken yaşamı hızla öğrenen ruhumuz , beynimiz de vardır. Çoğu insan yaşamın ağırlığı altında ezilir/ezdirilir. Yasa,kanun, hukuk demeden insan sömürülür. Yılmaz Güney'in kaleme aldığı "Salpa" adlı karakter ; kendini sorgulamayı düşünüp korkan , gerçeklerden kaçan ve kaçmanın korkuyu yok edeceğini zanneden bir kişilik. Ama Salpa korkunun , nereye giderse gitsin kendisiyle geleceğini nerden bilcekti ki ... Yaşam durmadan kaçmayı , susmayı seven bireyleri doğurur. Bu doğurma kölelik / köleleştirme mi ..? Kendi duyguları altında ezilen , eğer bir şeye çözüm getirip başaracaksa da yanındaki insanın yönlendirmesiyle ve varlığıyla başaracağını düşünen Salpa , korktuğu düşüncelerin ağırlığı altında ezildiğini bilecek miydi ya da bilecek mi ? Sistemlerin dayattığı korkular yüzünden insanlardan kaçan , kendinden kaçan tiplemelerin eseridir "Salpa" ... Kaçan hep kaçan ... Kaçanlar bir gün kendilerine doğru koşacaklar mı/mıydı ? ... "Umut, umutsuzluğun çiçeğidir. Hoş kokulu mavi bir çiçektir durmadan açan." İnsan kendini sorgulayarak ve korkuyu yenerek ilerleyebilir. Bütün cümleler sistemleri yıkmak için dile getirilmez çünkü asıl sistemlerin sürekliliğini , canlılığını ilerleten bizlerizdir. Dile getirilen tüm cümleler , tüm uyandırmalar biz köleler içindir. İnsan çoğukez kendisinin kölesidir. Kitapta da dediği gibi "Sağlıklı bir bilince sahip olunmadan, özgür olunabilir mi..?" Özgür düşüncenin var olduğu yarınlara umutla , sevgiyle...