İçsel duygulara kelimeleri ile elbiseler giydiren yazarımız kaleminin hakkını bir kez daha sonuna kadar vermiştir... Derin psikolojik tahliller ihtiva eden harikulade bir deneme! Hoşuma giden bir pasajı paylaşarak keyifli okumalar diliyorum: Sonsuz, sessiz ve geniş bir iyiliğin içine mi yerleştirilmiş kötülüklerimiz, yoksa sonsuz kötülüğün içinde parlayan ışık vahaları mı iyiliklerimiz? Ve biz bunlardan hangisini isteriz? İyiliklerimizin parıldamasını mı, yoksa kötülüklerimizin parıldamasını mı? Niye hepimiz biribirimize benziyoruz? Nasıl oluyor da bir vakit yaşadıktan sonra insanların ne zaman, ne yapacağını öğreniyoruz, nasıl oluyor da birbirine hiç benzemeyen insanlar bile birbirine benzer şeyler yapıyor? Başkalarının da bize benzediğini görmekten bir teselli mi bulmalıyız, yoksa başkalarına bu kadar benzemek bizi utandırmalı mı? Zehirin panzehirini de zehirden yaptıkları gibi acının panzehirini de acıdan mı yapıyorlar? Canımızı acıtanın canını acıtmak geçiriyor mu acımızı? Yaralandıkça yaralıyoruz. Yaraladıkça yaralanıyoruz. Bu kadar basit mi gerçekten yaşadıklarımız? Böylesine ufuksuz bir gerçeği gördüğümüzde bütün gerçeği görmüş mü oluyoruz? Ve, biz bu kadar sığ mıyız?

İçimizde Bir YerAhmet Altan · Everest Yayınları · 20133,660 okunma

·

303 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.