Açıkçası Gaiman tarzı yazım stiline sahip olan yazarları sevmiyorum. Akıcılık dışında hiçbir artısı yok bana göre. ‘‘Odasına dönmüş. Koşmuş ve zortlamış.’’ Tasvir zihnimdeki canlılığını yitiriyor. Şu an yazdığım yazımdan hiçbir farkı yok. Tolkien fazla betimlemeden eleştirilir ve hikayesi akmıyor gibi sebepler sunulur. Bu tarz yazarların stili de haddinden fazla akıyor sanki. Ben bir hikayenin tabii ki akmasını isterim. Bu, romancılık anlamında önemlidir. Gaiman’dan okuduğum 3. kitap oldu, adamın sevilme nedeni hep romancılığın altın kurallarını basitçe uygulaması. Güzel hikayelerini böyle heba etmemeli. Hikayeye gelecek olursak, fena değildi. Anlatılmak istenen de, hikaye de tatmin ediciydi. Gaiman’ın her yaşa hitap eden anlatımını takdir etsem de, tarzı bana hitap etmiyor sanırım. Eh, tatmin etmiş olsa da ben yine aradığımı, o herkesin övdüğü Gaiman’ı bulamadım. Aşırı şekilde abartıldığı için mi sevemiyorum bilemedim. Beklentimi yüksek tutuyor olmalıyım. Birkaç şey daha yazacaktım ama hevesimin olmadığını fark ettim. Kendi adıma: Çerezlik, vasat bir kitaptı.

Yolun Sonundaki OkyanusNeil Gaiman · İthaki Yayınları · 20131,466 okunma

·

125 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

K